Czy Wielkanoc to naprawdę
święto chrześcijańskie?

Autor: Piotr Andryszczak, dodano: 2015-04-02

Strażnica 1 marca 2015
1 marca 2015
Strażnica 1 marca 2015
Strażnica 1 sierpnia 2011
Strażnica 1 sierpnia 2011
str.8

OCZYWIŚCIE! Jest to najważniejsze święto chrześcijańskie. Nie byłoby świąt wielkanocnych, gdyby Chrystus nie zmartwychwstał:

Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu Edycja św. Pawłazob. Edycja św. Pawła zob. Edycja św. Pawła
str.2509
św. Justym Męczennik Apologiastr.2509

W tej publikacji Świadkowie Jehowy uczą, że Bóg nie wskrzesił ciała Jezusa:

Mój zbiór opowieści biblijnych
Mój zbiór...
zob. wyd.pol.1981
Pozwólcie dzieciom przyjść do mnie Pozwólcie dzieciom przyjść do mnierozdz.102

A w tej publikacji Świadkowie Jehowy nauczają, że Bóg ukrył ciało Jezusa (gdzie ono jest?):

Strażnica 15 kwietnia 2009
15 kwietnia 2009
Strażnica 15 kwietnia 2009
str.26

Wniosek jest oczywisty. Nie może być mowy tutaj o zmartwychwstaniu Jezusa. Bo zmartwychwstać mogło tylko to, co było martwe, a przecież to martwe ciało złożono do grobu. Jeśli Bóg usunął - jak nauczają Świadkowie Jehowy - to martwe ciało nie wstało. Mało tego. Bóg nie miał już co wskrzesić, skoro uprzednio je usunął i ukrył. Absurd nauczania Świadków Jehowy o ukryciu ciała jest oczywisty.

Zobacz też:

Tutaj zaczyna się pewnego rodzaju manipulacja. Świadkowie Jehowy twierdzą:

Strażnica 1 marca 2015
1 marca 2015
Strażnica 1 marca 2015
str.8

Świadkowie Jehowy sami odrzucają cielesne zmartwychwstanie Chrystusa (Bóg rozpuścił ciało w proch), więc dlaczego atakują tradycje związane z Wielkanocą? Nie dość, że nie są chrześcijanami, to jeszcze wymyślają absurdalne nauki o rzekomym nadnaturalnym usunięciu ciała z grobu. Najpierw niech sami uwierzą, że Pan Jezus prawdziwie zmartwychwstał, a dopiero potem niech zabiorą głos.

Świadkowie Jehowy powołują się na Słownik mitów i tradycji kultury Władysława Kopalińskiego cytując tylko fragment związany ze zwyczajami wielkanocnymi, a przemilczają tym samym informację o źródle Wielkanocy:

Słownik mitów i tradycji kultury
Słownik mitów...
zob. PIW 1987
Słownik mitów i tradycji kultury
Słownik mitów i tradycji kultury
str.1276

Teraz w Słowniku mitów i tradycji kultury Władysława Kopalińskiego następuje informacja o zwyczajach wielkanocnych:

Słownik mitów i tradycji kultury
str.1276

Świadkowie Jehowy choć cytują fragment o zwyczajach wielkanocnych, to wygląda na to, że mają problem ze zrozumieniem treści tej informacji. Mówi bowiem ona, że chrześcijaństwo wyparło wiele pogańskich świąt wiosennych, ale zachowało wiele zwyczajów świątecznych, nadając im odmienną symbolikę. A więc symbolikę chrześcijańską.


Świadkowie Jehowy nie wiedzą albo nie chcą wiedzieć o innym aspekcie zmartwychwstania. Otóż:

"Idea zmartwychwstania ciał była obecna o wiele wcześniej niż głosił to sam Jezus i ST. Egipski zwyczaj balsamowania ciał zmarłych, który jest bardzo stary (zwyczaj obecny już w wydarzeniach opisanych przez księgę Rodzaju - por. Rdz 50:1-4; 50:26) od początku wiązał się z wiarą Egipcjan w zmartwychwstanie ciał (por. Encyklopedia biblijna, Vocatio, Warszawa 1999, str. 790). Nie tylko Egipcjanie podzielali tę wiarę, ale i Grecy. Orygenes w polemice z Celsusem przytacza słowa Celsusa (Przeciw Celsusowi, II, 55), który wymieniał zmartwychwstałe według Greków i innych narodów postaci z dawnych czasów: Zamolksis (zmarł ok. 560 przed Chr.), niewolnik Pitagorasa ze Scytów, sam Pitagoras w Italii, o czym wspominał też Diogenes Laertios (Żywoty..., VIII, 41), Rampsinit w Egipcie, Orfeusz u Odrysów, Herakles z Tenaron, Tezeusz i w końcu Protesilaos w Tessalli, o którego rzekomym zmartwychwstaniu wspominał też w czasach wczesnego chrześcijaństwa Cecyliusz (por. Mowa Cecyliusza 11). Idea zmartwychwstania ciał była już także obecna przed chrześcijaństwem w zoroastryźmie, religii irańskiej. Zaratusztra żył ok. 600 roku, czyli długo przed chrześcijaństwem. W świętych tekstach zoroastryzmu (Jaszt 19, 11 i 89) również odnajdujemy idee zmartwychwstania ciał (por. Mircea Eliade, Historia wierzeń i idei religijnych, tom 1, Warszawa PAX 1997, str. 212, 215). W innym tomie (tom II) swej pracy Historia wierzeń..., Eliade podaje w notatce nr 203 Bibliografii krytycznej, że idea zmartwychwstania ciał jest wyraźnie poświadczona w zoroastryźmie już w IV wieku przed Chr. (M. Eliade, Historia wierzeń, t. II, Warszawa PAX 1994, str. 336). 11).
Tymczasem o wiele ciekawsze dla samych Świadków Jehowy może być to, że ich nauka o życiu bogobojnych na rajskiej ziemi odnajduje swe odbicie w greckich mitach pogańskich odnotowanych przez Hezjoda. Wedle tych mitów bogobojni ludzie i herosi będą żyć wiecznie na rajskich wyspach Elizjum (M. Eliade, Historia wierzeń..., t. 1, str. 167). Jak widać więc idea zmartwychwstania i życia wiecznego na ziemi była obecna już w różnych kulturach religijnych kilkaset lat przed Chrystusem. Jakoś Świadkowie Jehowy nie biorą się jednak już tu za porównania chrześcijaństwa z pogaństwem. Jest to jasne, podcięliby bowiem gałąź na której sami siedzą, bowiem wierzą w zmartwychwstanie ciał. Widzimy więc teraz jak ograniczone płytkie i krótkowzroczne jest podejście Świadków w doszukiwaniu się analogii między chrześcijaństwem a pogaństwem. Analogie takie można znaleźć względem wszystkiego, nawet względem tego w co wierzą sami Świadkowie Jehowy."
Zobacz:

Wróćmy jeszcze do tej publikacji:

Strażnica 1 marca 2015
1 marca 2015
Strażnica 1 sierpnia 2011
str.8

To twierdzenie Świadków Jehowy mija się z prawdą. Cytują bowiem tylko dwa wersety:

Biblia Tysiąclecia Pallottinum Pallottinum
1 Kor 11, 20 Biblia Tysiąclecia Pallottinum Łk 22, 19-20 Biblia Tysiąclecia Pallottinum

Świadkowie Jehowy powołując się na werset 1 Kor 11, 20 nie zauważyli jednego. Werset ten mówi nam, że św. Paweł gani zgromadzonych, że nie ma u nich spożywania Wieczerzy Pańskiej. To tak, jakby przemówił dzisiaj do Świadków Jehowy i gani ich za to, że zamiast na tzw. Pamiątce spożywać, podają sobie talerzyki z rąk do rąk. Biblia nigdzie nie mówi wprost, że Wieczerza Pańska, to pamiątka śmierci i należy tylko ją obchodzić.

Dla lepszego zobrazowania:

Mk 14, 22-23 Mt 26, 26-28 Łk 22, 19-20 1 Kor 11, 23-27
A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę». Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę». Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie. Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej
Bierzcie i jedzcie Pijcie z niego wszyscy Czyńcie to na moją pamiątkę

Mimo tego, że Pismo Święte pokazuje nam jasno, co mamy czynić, Świadkowie Jehowy jednak uparcie stoją przy swoim:

Strażnica 1 sierpnia 2011
15 czerwca 2015
Strażnica 15 czerwca 2015
str.32

Świadkowie Jehowy niech czynią sobie co chcą, ale niech nie piszą o sobie, że są "prawdziwymi chrześcijanami", bo wcale nimi nie są. Chrześcijanie od początku gromadzą się na łamaniu chleba, w niedzielę, bo w ten właśnie dzień Jezus zmartwychwstał i zesłał na Apostołów Ducha Świętego:

Dz 2, 1-4 Dz 20, 7n
"Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić." "W pierwszym dniu po szabacie, kiedy zebraliśmy się na łamanie chleba, Paweł, który nazajutrz zamierzał odjechać, przemawiał do nich i przedłużył mowę aż do północy. 8 Wiele lamp paliło się w górnej sali, gdzie byliśmy zebrani."

Aby ukryć przed czytelnikiem ten fakt, iż chrześcijanie - ci prawdziwi chrześcijanie - zebrali się w niedzielę na łamaniu chleba, co było pamiątką zmartwychwstania Pańskiego (Dz 20, 7), Świadkowie Jehowy w swojej Biblii usunęli wyrażenie "łamanie chleba" i zastąpili je "spożywaniem posiłku".

Dz 20,7

Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata
wyd.pol. 1994
Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata
str.181

Biblii Tysiąclecia:

Biblia Tysiąclecia wyd.IVwyd.IV Biblia Tysiąclecia wyd.IVDz 20,7
Zobacz więcej:

WIELKANOC - Triduum-Paschalne
Triduum-Paschalne
WIELKI CZWARTEK WIELKI PIĄTEK WIELKA SOBOTA NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
Wielki Czwartek to dzień radości z darów Bożych – sakramentów Eucharystii i kapłaństwa oraz przykazania miłości. To również czas współcierpienia razem z Jezusem, którego apogeum przeżywać będziemy dzień później.
Umycie nóg
Na pamiątkę umycia przez Chrystusa nóg apostołom podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej celebrans – sprawujący Ofiarę Eucharystyczną kapłan – obmywa nogi 12 mężczyznom. Jest to przypomnienie fundamentalnej zasady moralnej chrześcijaństwa, czyli przykazania miłości. Gest ów wyraża także prawdę, że Kościół nie jest po to, żeby mu służono, lecz aby służyć.
Nigdzie nie odprawia się w tym dniu Mszy św. To najważniejszy symbol tego dnia. Świątynie bez eucharystycznej celebracji, puste niejako, z „bezczynnymi” kapłanami, odsyłają na Kalwarię, gdzie Najwyższy Kapłan składa krwawą Ofiarę, niewyczerpane źródło każdej Eucharystii, tej sprawowanej w przebogatej europejskiej katedrze czy odprawianej w prostych warunkach terenów misyjnych. Wigilia Paschalna jest świętem wszystkich świąt, uroczystością nad wszystkimi uroczystościami. Jest szczytem Triduum Paschalnego – trzech dni przeżywania najważniejszych wydarzeń, które stanowią fundament naszej wiary. Wigilia Paschalna nie jest jedynie przypomnieniem wydarzenia. Ona jest tym wydarzeniem. W celebracji liturgicznej ono się rzeczywiście dzieje, albowiem w liturgii jest zawsze „dziś”. W Wigilii Paschalnej odnawiamy doświadczenie tajemnicy Kościoła, do którego weszliśmy przez bramę chrztu św. Przypominając sobie o miłosnym Bożym planie zbawienia, wchodząc w jego historię – dotykamy rzeczy najbardziej przyszłych, trwając w oczekiwaniu przyjścia Pana.
Liturgia Eucharystyczna
To ostatnia i zarazem szczytowa część liturgii Wigilii Paschalnej. Warto zaznaczyć, że nie jest to Msza św. Wielkiej Soboty, ale Niedzieli Zmartwychwstania. Pełna radości, bo w sposób najdoskonalszy urzeczywistnia Paschę Pana.
Ostatni dzień Triduum Paschalnego pełen jest wielkanocnej radości, u której podstaw odnajdujemy cud zmartwychwstania. Poranną Mszę rezurekcyjną (łacińskie słowo resurrectio oznacza zmartwychwstanie) poprzedza uroczysta procesja z Najświętszym Sakramentem wyniesionym z grobu Pana Jezusa dla podkreślenia tajemnicy, że ten sam zmartwychwstały Chrystus jest obecny pod postaciami eucharystycznymi.
Teksty liturgiczne są pełne radości ze zwycięstwa Pana Jezusa odniesionego nad śmiercią. Czytania biblijne przedstawiają świadectwo św. Piotra o zmartwychwstaniu Chrystusa (Dz 10, 34; 37-43), wezwanie do wierności "temu, co w górze" (Kol 3, 1-4) oraz relację o przybyciu kobiet i Apostołów do pustego grobu (J 20, 1-9). Symbolem zwycięskiego Jezusa jest figura Zmartwychwstałego z chorągwią w ręku, wystawiana aż do uroczystości Wniebowstąpienia.

(Za:https://www.niedziela.pl/)

WIELAKANOC jest pamiątką męki, śmierci i zmartwychwstania Pańskiego.

Strażnica 1 marca 2015
1 marca 2015
Strażnica 1 marca 2015
str.8

Analiza szczegółów związanych z obchodami Wielkanocy doprowadza nas do stwierdzenia, że Świadkowie Jehowy mijają się z prawdą. A to z kilku powodów: nie są chrześcijanami, ponieważ nie wierzą, że: Jezus jest Bogiem i Człowiekiem, nie wierzą, że Pan Jezus prawdziwie zmartwychwstał, nie czynią tego, co Pan Jezus nakazał podczas Ostatniej Wieczerzy, nie wierzą, że Jezus jest prawdziwie obecny w Eucharystii, nie gromadzą się w niedzielę na "łamaniu chleba", jak to czynił pierwotny Kościół, CO BYŁO WYNIKIEM WŁAŚNIE ZMARTWYCHWSTANIA CHRYSTUSA.


Strażnica 15 marca 2004Strażnica 15 marca 2004 str.1 Strażnica 1 marca 2012Strażnica 1 marca 2012 str.17
Strażnica 15 grudnia 2013
str.12
Strażnica 15 grudnia 2013
zaproszenie
str.2
Zaproszenie 2015

Na ostatniej ilustracji Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy ma puste ręce. A jeśli ma puste ręce (nie leży nic na stole), to Jezus nie może połamać chleba i podać swoim uczniom…


Zaproszenie na 11 kwietnia 2017:

Strażnica 1 sierpnia 2011
zob.
Strażnica 1 sierpnia 2011
zob.

Co takiego przedstawiają te obrazki i jaki mają związek z Ostatnią Wieczerzą? Gdzie jest Pan Jezus łamiący chleb? Gdzie jest kielich z winem? Gdzie są Apostołowie?

A która to rocznica śmierci?

Strażnica 1 sierpnia 2011
zob.

Powrót do strony głównej
Opracował: Piotr Andryszczak
© 2007-2023