Kpł 23

Autor: Włodzimierz Bednarski

poprzednia część Czy "Dniem Pańskim" chrześcijan powinien być szabat? nastepna część

6) Szabat tak jak wszystkie inne święta zwane szabatami (Kpł 23:24, 32) należał do prawa ceremonialnego (obrzędowego). Opisuje te fakty cała Kpł 23. W te wszystkie dni odpoczywano (Kpł 23:6-7, 21, 24-25, 31-32, 34-35) i miało to być prawo wieczne („ustawa wieczysta dla wszystkich pokoleń” Kpł 23:31, 14, 21, 41 por. Wj 31:16). Wszystkie one były „czasami świętymi” (Kpł 23:2).

Adwentyści jak wiemy tego nie praktykują, choć wszystkie szabaty wymieniane są razem i albo wszystkie trzeba je obchodzić na zawsze, albo uznać całe prawo ceremonialne jako nie obowiązujące chrześcijan.

Bóg łączył sobotę z innymi szabatami (Oz 2:13 [2:11 wg BG], Ez 45:17, 2Krn 2:3, 31:3, Ne 10:34, Kol 2:16 por. Ga 4:10), a więc uważał je wszystkie razem jako należące do ceremoniału Izraelitów.

Jeśli mówił, że nie chce już tych szabatów, które Izraelici grzesząc obchodzili, to nie chce wszystkich szabatów, łącznie z sobotą (Oz 2:13 [2:11 wg BG], Kol 2:16-17).

poprzednia część Czy "Dniem Pańskim" chrześcijan powinien być szabat? nastepna część

Powrót do strony głównej
Opracował: Piotr Andryszczak
© 2007-2025