Adwentyści Dnia Siódmego
"Zmanipulowany Dekalog" - aneks

Autor: Piotr Andryszczak, dodano: 2017-03-17

Po ukazaniu się mojego artykułu w polemice z panem Stanisławem Niedzińskim, autor uzupełnił swój artykuł o Appendix:

Pierwotna wersja Zmanipulowany Dekalog

Uzupełniona wersja Zmanipulowany Dekalog

Pan Stanisław Niedziński nie wspomniał, iż w cytowanym "Katechizmie Ludowym" i książce "Nauka Boża - Dekalog", autorzy piszą o III przykazaniu:

Zobacz więcej:

"Trzecie przykazanie Dekalogu" Ks. Wincenty Zalewski T.S.

Należy też podkreślić, iż pan Stanisław Niedziński wybiórczo traktuje Orygenesa. Nie wspomniał o tym, iż Orygenes (ur.185) odczytywał Wj 20,3-4 jako jedno przykazanie:

Pan Stanisław Niedziński nie przedstawił żadnego mojego cytatu, nie podjął z tym polemiki, więc na jakiej podstawie twierdzi o moich dywagacjach, iż rzekomo wypadają marnie?

W powyższym twierdzeniu rzeczywiście "że coś tutaj jest „nie tak”", ale w powoływaniu się na "Kompendium KATECHIZMU KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO" przez pana Stanisława Niedzińskiego i twierdzeniu, iż rzekomo dziesiąte przykazanie jest wyrwane z kontekstu. Ale po kolei. Najpierw trzeba wyjaśnić panu Stanisławowi Niedzińskiemu czym jest Kompendium:

Mam nadzieję, że pan Stanisław Niedziński zrozumiał powyższy tekst. Wróćmy do twierdzenia:

Pan Stanisław tworzy własną tezę o rzekomym wyrwaniu zdania z kontekstu i twierdzeniu, że kiedy połączymy dziewiąte i dziesiąte przykazanie, to wówczas nie da się ukryć oszustwa. Dziewiąte przykazanie nie zostało wyrwane z kontekstu, bowiem jest kontynuacją dziewiątego przykazania, o czym pan Stanisław Niedziński nie wspomniał:

Stąd w FORMULE KATECHETYCZNEJ dziesiąte przykazanie jest tak sformułowane. Obok też możemy zobaczyć odnośniki, które odwołują się do Katechizmu Kościoła Katolickiego. Jedni uznają pewne wersety za jedno przykazanie, inni za dwa osobne. To jest kwestia umowna. Ale oskarżanie kogoś o oszustwo jest nadużyciem. Przecież pan Stanisław Niedziński doskonale wie, że w Piśmie Świętym nie ma żadnej numeracji Dekalogu na poszczególne przykazania.

Warto też pouczyć pana Stanisława Niedzińskiego, co to jest KATECHIZM:

Pan Stanisław Niedziński nie raczył wspomnieć, iż w Kompedium jest takie zestawienie, gdzie mamy wersety z Pisma Świętego, a obok jest formuła katechetyczna:

Podobnie jest z całym Dekalogiem:

Zobacz:

Podział Dekalogu Ks. Wincenty Zalewski T.S.

O czym jeszcze "zapomniał" pan Stanisław Niedziński powołując się na "Kompendium KATECHIZMU KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO":

Nakaz Boży o zakazie czynienia obrazów czy figur bogów ("Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!" Wj 20,3) i oddawania im boskiej czci, jest omówiony w Kompendium przy okazji omawiania pierwszego przykazania:

Pan Stanisław Niedziński dziwnym trafem nie zacytował tej informacji z Kompedium. Dlaczego?

Należy jeszcze wspomnieć, iż pan Stanisław Niedziński w swoim artykule nie powołał się na Klemensa Aleksandryjskiego (ur.150), który inaczej numeruje poszczególne przykazania. Zobaczmy co pisał na temat numeracji Dekalogu

Klemen Aleksandryjski odwołuje się do pisma Żyda Arystobula (IIw. przed Chr.), który wymieniony jest w 2 Mch 1, 10. A więc ten podział Dekalogu cytowany przez Klemensa Aleksandryjskiego sięga czasów przedchrześcijańskich. O takim podziale Dekalogu pan Stanisław Niedziński nie wspomina.

Jeśli chodzi o I i II przykazanie Dekalogu w wersji hellenistycznej, które osobno traktuje słowa z Wj 20, 3 i Wj 20, 4, należy wspomnieć, iż:

"U Żydów palestyńskich, aż do dziś, zdania te są tylko jednym przykazaniem: „Żydzi palest. (Talmud), opierając się na d.[ekalogu] z Wj 20, za pierwsze przykazanie uważali wprowadzenie: »Ja jestem Jahwe, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli« (w. 2), za II zaś zakaz czci obcych bogów i obrazów Jahwe (20,3-6); za nast. zakaz wzywania Jahwe do czczych rzeczy” („Encyklopedia Katolicka” Lublin 1985, t. III, szp. 1107). Tak też odczytywał je Orygenes (ur. 185) w „Przeciw Celsusowi” (5:6, 7:64), który świadczy dodatkowo, że inni też twierdzą, że „cały ten tekst stanowi jedno przykazanie” („Homilie o Księdze Wyjścia” 8:2); por. Tertulian (ur. 155) „Lekarstwo na ukłucie skorpiona” 2. Podobnie Klemens Aleksandryjski (ur. 150) w „Kobiercach” (VI:137,2-4) przykazanie o dniu świętym nazywa „trzecim przykazaniem”. Widać więc, że istnieją dla niego wcześniej dwa przykazania, które wymienia (o cudzych bogach wraz z ich podobiznami i o wzywaniu imienia Bożego). Mało tego, odwołuje się on do pisma Żyda Arystobula (II w. przed Chr.), który wymieniony jest w 2Mch 1:10. (...) rzeźby i obrazy z tekstu Wj 20:4, to bożkowie (w rzeczywistości nie istniejący - 1Kor 8:4) narodów otaczających Izrael (Wj 20:3). Nie można więc wiązać figur czy obrazów przedstawiających świętych, którzy wypełnili wolę Bożą, często ponosząc śmierć dla Niego, z pogańskimi bożkami. Gdzie Chrystus zakazał czynienia figur Jego świętym? (...) Prócz tego, my oddajemy cześć Bogu i nie wyparliśmy się Go (por. Rz 1:23). W przykazaniu wyżej wymienionym jest mowa o zakazie kultu (figur), tego „co jest na niebie (...) na ziemi (...) w wodach (...)”. Termin „na niebie” - dotyczy słońca, gwiazd itp. (Pwt 4:19), które są utożsamiane z bożkami (Ez 8:16). To samo dotyczy określenia „na ziemi” (Pwt 4:39), co można wiązać z wszelkimi czczonymi zwierzętami (Ez 8:10, Mdr 13:10, 15:18, Ps 106:20). Zresztą nie dotyczy to zakazu sporządzania figur zwierząt spożytkowanych w świątyni Bożej, bo przecież 1Krl 7:25 mówi o dwunastu wołach, na których stało „morze”. (...) Bóg zezwalał, a nawet nakazywał czynić podobizny aniołów, którzy są w niebie (Wj 25:18nn., 26:31). Kościół nie ogłasza świętymi „tego, co na ziemi”, lecz „tych, którzy byli na ziemi”, a są w niebie (Ap 6:9nn.)." (Włodzimierz Bednarski W obronie wiary, wyd.2015, str.381-382)

To, że augustiański podział Dekalogu powstał na długo po śmierci Zbawiciela i Apostołów, to żaden argument. Nie ma też żadnej różnicy, które jest które, trzecie czy czwarte. To jest i tak jedno przykazanie. Jest to sprawa umowna. Natomiast w powyższym twierdzeniu pana Stanisława Niedzińskiego jest jeszcze inny aspekt. Otóż pan Stanisław Niedziński nic nie wspomina, iż podział palestyński drugiego przykazania jest tożsamy z augustiańskim podziałem pierwszego przykazania. Nic też nie wspomniał o różnicy w pierwszym przykazaniu hellenistycznym a palestyńskim Dekalogu:

HELLENISTYCZNY	PALESTYŃSKI	AUGUSTIAŃSKI
I. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie	I. Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł...	I. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu...
II. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu...	II. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu...	II. Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy

Tradycji nikt nie wymyślił sobie na Soborze Trydenckim. Jest o niej mowa w Piśmie Świętym:

2 Tes 2, 15

2 Tes 3, 6

Zobacz:

Komentarz do 2 Tes 2, 15; 3, 6 Ks. Michał Bednarz

Co konkretnie ustalono na Soborze Trydenckim:

Nie wiem czym kieruje się pan Stanisław Niedziński produkując tego rodzaju teksty, gdzie ani prawda, ani fakty się nie liczą.

Pan Stanisław Niedziński ma rację, gdy pisze: "połowiczna prawda nie jest Prawdą". Przemilczanie i manipulacja też jest połowiczną prawdą i nie jest Prawdą. Dlaczego pan Stanisław Niedziński połowicznie potraktował powoływanie się na źródła katolickie?

Dla pana Stanisława Niedzińskiego jest to jednak problem, skoro podjął temat podziału Dekalogu na poszczególne przykazania oskarżając Kościół Rzymsko Katolicki o manipulację, zwiedzenie i kłamstwa. Nie wiem czy pan Stanisław Niedziński wie, że Pan Jezus upoważnił Apostołów i ich następców do pewnych działań w przyszłości: