Dodatek C
Różne opinie Świadków Jehowy
na temat lecznictwa
"Czy Świadkowie Jehowy są kompetentni w orzekaniu o transfuzji krwi?"
 |
W ostatniej części książki prezentujemy kilka fotokopii starych wydań czasopism Towarzystwa Strażnica, które dowodzą naocznie, jak zmienne stanowisko zajmowało Towarzystwo Strażnica w takich sprawach, jak szczepienia ochronne, przeszczepy i transfuzja krwi.
Szczepienia odrzucane i przeciwne Biblii
 1 listopada 1931
|
str.327
|
|
„Świętość krwi ludzkiej. Przyczyny, dla których szczepienie jest przeciwne Biblji.
(...) Szczepienie jest jawnem przekroczeniem wiecznego przymierza, które Bóg zawarł z Noem po potopie. (...) Lecz jeszcze nigdy szczepienie nie uratowało życia ludzkiego, nigdy jeszcze ono nie zapobiegło ospie. (...) Człowiek, czyniący z tego interes, by krew ludzką zanieczyścić przez wszczepienie jej wstrętnej materji, wziętej z krwi zwierzęcej, staje się winnym najgorszego przestępstwa przeciwko Bogu” (Złoty Wiek 01.11 1931 s. 327 [ang. 04.02 1931 s. 293-295]).
Przeszczepy ludożerstwem
 1968 Nr 14
|
 str.13
|
|
„Bóg pozwolił ludziom jeść mięso zwierzęce i podtrzymać życie ludzkie przez zabieranie życia zwierzętom, chociaż nie wolno im było spożywać krwi. Czy to obejmowało również jedzenie mięsa ludzkiego, podtrzymywanie życia za pomocą ciała czy części ciała innego człowieka, żywego czy umarłego? Żadną miarą! To byłby kanibalizm, ludożerstwo, czym brzydzi się każdy cywilizowany lud na świecie. (...) Kto jednak poddaje się takim zabiegom, ten po prostu żyje kosztem ciała innego człowieka. Równa się to ludożerstwu” (Strażnica Nr 14, 1968 s. 13).
Zachwalanie transfuzji krwi przez Świadków Jehowy
 Nr 3, 1936 r.
|
 powiększ
str.48
|
|
„Transfuzja krwi jest dzisiaj już w codziennym użyciu i przy stosowaniu jej nie ma obawy wypadków, których przyczyny przez długi czas nie można było odkryć (...) Wielu ludzi mogłoby czuć pewną instynktowną odrazę do takiej operacji w swoim rodzaju makabrycznej. Ale kiedy się nad tym spokojnie zastanowimy, dojdziemy do wniosku, że jest to wynalazek mogący oddać ludzkości wielkie usługi. Krew jednego zmarłego może ratować życie kilkunastu umierającym. Ten jedynie wzgląd powinien już przekonać wszystkich do tego rodzaju operacji, która w istocie swojej nie ma nic zdrożnego” (Nowy Dzień Nr 3, 1936 s. 48, art. pt. Krew zmarłego ratuje życie umierającym).
Transfuzja krwi akceptowana
|
„Niektórym ludziom trudno jest zmieniać raz przyswojone zapatrywania. Mają zastrzeżenia do zmian w zrozumieniu pewnych tekstów biblijnych czy określonego sposobu postępowania. Na przykład począwszy od lat czterdziestych bieżącego stulecia świadkowie Jehowy nie godzą się na oddawanie swej krwi ani na przyjmowanie transfuzji, podczas gdy przedtem nie robili z tego żadnej kwestii” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 11 s. 17).
Transfuzja krwi ludożerstwem
 1967 Nr 17
|
 str.5
|
|
„W takim razie przyjęcie krwi byłoby w twoich oczach tak samo bezecne jak ludożerstwo. Wyobraź sobie, że miałbyś jeść ciało innego człowieka! Okropność! A czy picie krwi ludzkiej jest mniej okropne? Czy coś w tym zmienia fakt, że nie przyjmuje się jej przez usta, lecz wprowadza do ciała bezpośrednio przez żyły? W żadnym wypadku!” (Strażnica Nr 17, 1967 s. 5).
Włodzimierz Bednarski od wielu lat zajmuje się problematyką związaną ze Świadkami Jehowy i ich naukami. Owocem jego dociekań są liczne publikacje zarówno polemizujące z ich doktryną, jak i ukazujące zmienność ich nauki. Jest autorem książek pt. Pismo Święte a nauka Świadków Jehowy, innych sekt i wyznań niekatolickich (1997, 2015), Armagedon w 1975 roku – „możliwy” czy „prawdopodobny”? (2009), Porównanie nauk świadków Jehowy (2014) i Rok 1925 i Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą! (2015) oraz współautorem z Szymonem Matusiakiem, ewangelicznym chrześcijaninem, opracowania pt. Zmienne nauki Świadków Jehowy (2012). Swoje artykuły publikuje przede wszystkim na stronie internetowej www.wobroniewiary.pl.
Towarzystwo Strażnica już od połowy lat czterdziestych XX wieku zakazuje swoim wyznawcom, Świadkom Jehowy, przyjmowania transfuzji krwi. Wypowiada się ono z wielką stanowczością na ten temat, twierdząc, że wspomniany zakaz wynika wprost z Pisma Świętego jako Prawo Boże. Niniejsza publikacja pozwala ocenić, na ile wiarygodni i kompetentni są Świadkowie Jehowy w swych orzeczeniach w kwestii przetaczania krwi oraz w innych kwestiach medycznych, które poruszali w swojej dawnej literaturze. Autor dokonuje starannego przeglądu publikacji Towarzystwa Strażnica, zwłaszcza tych obecnie trudno dostępnych, żeby ukazać na podstawie dostępnych faktów, czy jest ono na tyle godne zaufania, by środowisko medyczne uznało jego twierdzenia za orzeczenia mające solidne podstawy naukowe. Ponadto dociekliwi członkowie organizacji Świadków mogą dzięki niniejszej pracy dowiedzieć się, jak ewoluowały poglądy Towarzystwa Strażnica w kwestiach medycznych, co pozwoli im ponownie przemyśleć swoje stanowisko odnośnie leczenia krwią.
Szymon Matusiak,
były długoletni starszy zboru Świadków Jehowy
|
