Jezus w grobie w szabat
 |
Czy "Dniem Pańskim" chrześcijan powinien być szabat? |  |
13) Twierdzą, że Chrystus uczcił szabat przez to, że odpoczął w sobotę w grobie („Od soboty do niedzieli” S. Bacchiocchi, W-wa 1985, s. 68).
Odpowiedź. Adwentyści odrzucają jakąkolwiek egzystencję Chrystusa i ludzi po śmierci (nie wierzą w nieśmiertelność duszy). Nie mogą więc mówić, że Jezus w taki sposób, jak sugerują, uczcił szabat. Dla nich przecież On w sobotę nie egzystował, był tylko umarłym ciałem. Czci się zaś kogoś będąc świadomym.
Tym samym adwentyści zaprzeczają Trójcy Św. (choć ponoć Ją uznają), bo przecież jeżeli Chrystus przez trzy dni wcale nie egzystował, to gdzie w tym czasie Jego Boska obecność w Trójcy Św.? Także zaprzeczają przez to Jego nieprzerwanej wieczności i wszechobecności (Hbr 13:8, Mt 18:20).
Prócz tego adwentyści sprowadzają Chrystusa do rangi anioła (patrz „Adwentyzm” Z. Łyko, W-wa 1970, s. 112), przez co zapewne częściowo zaprzeczają Jego Bóstwu, które przecież ponoć uznają. Aniołowie zaś raczej nie święcą szabatu, a tym bardziej po śmierci, bo nie umierają.
Po drugie, pobratymcy adwentystów z Jednoty Braci Polskich (też święcący szabat) zupełnie inaczej interpretują sprawę soboty i Chrystusa. Twierdzą oni, że Chrystus uświęcił sobotę przez to, że w nią zmartwychwstał (!), a nie przez leżenie w grobie (patrz ich opracowania: „Kiedy zmarł Jezus?”, „Trzy dni i trzy noce”; otrzymałem takie opracowania-maszynopisy w 1988 r. ze zboru we Wrocławiu). Zaś Chrześcijanie Dnia Sobotniego pozostawiają sprawę otwartą, nie określając konkretnie dnia zmartwychwstania (sobota lub niedziela lub przełom tych dni). Widać z powyższego jak sabatarianie różnie żonglują tekstami Biblii dla utrzymania swego znaczenia soboty.
Prócz tego, Jezus nie tylko w szabat spoczywał w grobie, ale i przez część piątku i część niedzieli. Ale to już dla adwentystów nie ma znaczenia.
Pismo Św. wskazuje nam uświęcenie niedzieli przez zmartwychwstanie w nią Chrystusa, a nie uświęcenie soboty przez odpoczynek w grobie. Jezus nie odpoczął w szabat po śmierci, jak uczą adwentyści, lecz „zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem. W nim poszedł ogłosić [zbawienie] nawet duchom zamkniętym w więzieniu” 1P 3:18-19.
Chrystus też przez swe zmartwychwstanie właśnie w niedzielę ‘wszedł’ do szabatu (odpocznienia) Ojca (Hbr 4:1 i 3).
Ciekawe, że według adwentystów, nam niby ma przeszkadzać to, że u pogan niedziela była „dniem Słońca”, a sabatarianom nie przeszkadza to, że sobota u tych samych pogan była „dniem Saturna”. O fakcie, że szabat był dniem Saturna w pogaństwie wspomina sam S. Bacchiocchi, uczony adwentystów („Od soboty do niedzieli” W-wa 1985, s. 266).
Pisał zaś o tym przed wiekami Justyn Męczennik (ur. 100): „Zgromadzenie zaś nasze dlatego odbywa się w Dniu Słońca, ponieważ to pierwszy dzień, w którym Bóg przetworzył ciemności oraz materię i uczynił świat, ponieważ Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, tego samego dnia zmartwychwstał. W przeddzień bowiem Dnia Saturna został ukrzyżowany, a nazajutrz po tym dniu, to znaczy w Dzień Słońca, objawił się apostołom i tę im podał naukę, którąśmy niniejszym Waszej przedłożyli uwadze” („Apologia” I:67,7).
|
Czy "Dniem Pańskim" chrześcijan powinien być szabat? | |
