Kol 2:16-17 i Ga 4:10

Autor: Włodzimierz Bednarski

poprzednia część Czy "Dniem Pańskim" chrześcijan powinien być szabat? nastepna część

14) Wspomnijmy jeszcze tekst Kol 2:16-17. Otóż adwentyści, również jak w przypadku Ap 1:10, próbują go na różne sposoby interpretować, aby tylko nie dotykał on ich święcenia szabatu. J. Salij OP polemizując z niektórymi tezami S. Bacchiocchiego zawartymi w jego dziele „Od soboty do niedzieli” napisał:

„Ale przypatrzmy się wypowiedzi Apostoła Pawła z Kol 2,16n, która zawsze sprawiała adwentystom wiele kłopotu: ‘Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia, bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu. Są to tylko cienie rzeczy przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa’. Bacchiocchi słusznie odrzuca pokrętną interpretację Komentarza Biblijnego Adwentystów Dnia Siódmego, wedle której chodzi tu o jakiś inny szabat, a nie o siódmy dzień tygodnia (s. 373n). Ale z kolei sam - nie chcąc uznać tej wypowiedzi słowa Bożego w całej jej jasności - wikła się w niezwykle skomplikowane wyjaśnienia, że Paweł ma tu na myśli nie święcenie szabatu, tylko jakieś związane z nim nadużycia (s. 374-385)” („Poszukiwania w wierze” rozdz. ‘Spór o niedzielę’, Poznań 1991, s. 230).

Warto zapoznać się z obszerną argumentacją S. Bacchiocchiego na poparcie tego, że w Kol 2:16 mowa jest o dniu szabatu (a nie jakichś szabatach) i polecić te jego wnioski adwentystom i innym sabatarianom. Może wtedy nie będą starać się polemizować z nami, lecz z tym który reprezentuje ten sam ruch co oni. Niech wiedzą też, że katolicy ze swoją argumentacją nie są osamotnieni.

 

Ale i Bacchiocchi potrafił być rzetelnym i przyznał, że wcześni pisarze chrześcijańscy tacy jak Ireneusz (ur. 130-140) i Tertulian (ur. 155) rozumieli tekst Kol 2:16 tak jak my dziś. Pisał on w podrozdziale ‘Tradycyjna interpretacja tekstów Listu do Kolosan 2,14-17’:

„Krótki przegląd historyczny różnych interpretacji fragmentu Listu do Kolosan 2,14-17 przyczynić się może do uświadomienia sobie faktu, że konsekwentnie powoływano się nań jako dowód, iż sabat jest instytucją żydowską, unieważnioną na krzyżu przez Chrystusa. We fragmencie przypisywanym Ireneuszowi cytuje się tekst Kol. 2,16 w celu zniechęcenia chrześcijan do obchodzenia ‘uroczystych świąt’, które ‘są nieprzyjemne dla Pana’ [Fragment 38]. Tertulian posługuje się tym fragmentem, argumentując przeciw Marcjonowi, że Zakon nie wywodzi się od innego Boga, ale jest cieniem należącym do ciała Chrystusowego. Zapytuje on swego adwersarza: ‘Powiedz mi teraz, Marcjonie, jaka jest twoja opinia o języku apostoła, gdy mówi on: «Niechaj was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmów i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu» (Kol. 2,16). Nie rozprawiamy teraz o zakonie inaczej, jak tylko pod tym względem, że apostoł naucza nas jasno, jak został on unieważniony wskutek przejścia od cienia do istoty - to oznacza od symbolik figuralnych do rzeczywistości, którą jest Chrystus’ [Przeciw Marcjonowi 5,19]” („Od soboty do niedzieli” W-wa 1985, s. 351-2).

Podobnie uczył o Kol 2:16 Orygenes (ur. 185) w „Przeciw Celsusowi” II:2.

 

Analogicznie jak w przypadku Kol 2:16 adwentyści nie lubią, gdy ktoś cytuje im przeciw szabatowi tekst Ga 4:10.

Twierdzą oni, że nie chodzi w nim o sobotę. Jednak ich kaznodzieja S. Bacchiocchi znów wbrew adwentystom uznaje, że mowa jest tu o szabacie, ale o pewnych złych praktykach z nim związanych („Od soboty do niedzieli” W-wa 1985, s. 382-3). Nie przytacza on jednak na potwierdzenie swej koncepcji pism wczesnochrześcijańskich.

Tymczasem np. Tertulian ukazuje takie rozumienie Ga 4:10, jakie my mamy dziś:

„Jeśliby kto chciał rozumieć elementy jako pierwociny znajomości Prawa, to objaśnia: ‘Zachowujecie dni, nowie miesięcy i inne świąteczne czasy i lata’ [Ga 4:10]. Chodzi o szabaty, jak sądzę, i czyste posiłki, posty i wielkie uroczystości. Należało bowiem ich zaprzestać na mocy postanowień Stwórcy, podobnie jak i obrzezania, bo i przez Izajasza powiedział: ‘Przestańcie składania czczych ofiar! Obrzydłe Mi są wasze święta nowiu, szabaty i ceremonie. Nie mogę ścierpieć waszych świąt i uroczystości’ [Iz 1:13-14], oraz przez Amosa: ‘Nienawidzę waszych świąt i brzydzę się nimi. I nie będę miał upodobania w waszych uroczystościach’ [Am 5:21]. Podobnie przez Ozeasza: ‘Położę kres wszystkim jej zabawom, świętom, dniom nowiu, szabatom i wszystkim uroczystym zebraniom’ [Oz 2:13]” („Przeciw Marcjonowi” V:4,5-6).

Podobną myśl przedstawia pismo „Do Diogneta” (II w.) 4:1-6.

 

Można też na koniec zapytać: „Kogo jako pierwszego zacytują sabatarianie jako potwierdzającego ich rozumienie tekstów Kol 2:16 i Ga 4:10, skoro w pierwszych wiekach chrześcijaństwa nikt nie interpretował słów Apostoła tak jak oni?”.

poprzednia część Czy "Dniem Pańskim" chrześcijan powinien być szabat? nastepna część

Powrót do strony głównej
Opracował: Piotr Andryszczak
© 2007-2025