‘Symboliczne’ spożywanie ‘symboli’ przez Świadków Jehowy? (uzupełnienie)

Autor: Włodzimierz Bednarski

‘Symboliczne’ spożywanie ‘symboli’ przez Świadków Jehowy? (uzupełnienie)

W artykule pt. ‘Symboliczne’ spożywanie ‘symboli’ przez Świadków Jehowy? wskazaliśmy, że Towarzystwo Strażnica aż do roku 1986 tekst J 6:51-56 odnosiło do klasy niebiańskiej. W pewien sposób łączono go ze spożywaniem symboli (emblematów) chleba i wina podczas Pamiątki obchodzonej przez Świadków Jehowy. Jednak w roku 1986 organizacja ta zmieniła swoją naukę i stwierdziła, że również klasa ziemska symbolicznie spożywa ciało i krew Pana. Oto słowa z rozdziału Kształtowanie się wierzeń (hasło Daty) ze skorowidza Towarzystwa Strażnica:

„1986, ‘wielka rzesza’ symbolicznie spożywa ciało i krew Jezusa (Jn 6:51-56)” („Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000” 2003 s. 96).

 

Ponieważ jedna z ważnych książek Świadków Jehowy ukazała się w dwóch wersjach, postanowiliśmy zobaczyć jak powyższa nauka została w niej przekazana. Chodzi tu o angielską edycję podręcznika pt. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism”. Tak się właśnie składa, że jedna wersja ukazała się w roku 1985, a druga w roku 1989. Czyli pierwsze wydanie zaistniało, gdy obowiązywała stara wykładnia Towarzystwa Strażnica o J 6:51-56, a drugie wydanie ukazało się już po korekcie wykładni z roku 1986.

Oto porównanie w tabeli obu edycji znanego podręcznika. Zaznaczamy, że tekst z edycji angielskiej z roku 1989 oddajemy według polskiej wersji z roku 2001 („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism”), natomiast słowa z edycji z roku 1985 przekazujemy według własnego tłumaczenia.

Reasoning From the Scriptures 1985 (brak ed. polskiej) Reasoning From the Scriptures 1989 (ed. polska 1991, 2001)
Co Jezus miał na myśli, kiedy wypowiadał słowa z Jana 6:53-57? (…) A zatem Jezus musiał tu mieć na myśli, że jedzenie i picie chleba oraz wina symbolizowało jego ciało i jego krew (jw. s. 263).
Tekst ang.: So what Jesus had in mind must have been the eating and drinking of bread and wine that symbolized his flesh and his blood (jw. s. 263).
Co Jezus miał na myśli, kiedy wypowiadał słowa z Jana 6:53-57?
(…) A zatem Jezus musiał tu mieć na myśli jedzenie i picie w sensie symbolicznym - przez przejawianie wiary w wartość jego doskonałej ofiary ludzkiej (por. Jana 3:16; 4:14; 6:35, 40) („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” ed. 2001 s. 182-183; por. ed. 1991 s. 183; ed. ang. 1989 s. 263).
Czy z Jana 6:53, 54 nie wynika, że tylko spożywający te symbole dostąpią życia wiecznego?
Jana 6:53, 54: „Jezus rzekł do nich: ‚Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli nie jecie ciała Syna Człowieczego i nie pijecie jego krwi, nie macie życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ten ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatnim’”. (To jedzenie i picie musi być rzecz jasna traktowane symbolicznie, tak jak Wieczerza Pańska; w przeciwnym razie bowiem oznaczałoby pogwałcenie prawa Bożego względem spożywania krwi. Zobacz Rodzaju 9:4; Dzieje 15:28, 29).
Zwróćmy uwagę, że ci, którzy spożywają emblematy chleba i wina są osobami dostępującymi nagrody życia przez zmartwychwstanie. Jest tak dlatego, że muszą oni porzucić swoje ludzkie życie aby osiągnąć nagrodę niebiańskiego życia z Chrystusem. Jednak przy innej okazji Jezus wskazał, iż inne osoby okazujące w niego wiarę "przenigdy nie umrą" (Jana 11:25, 26). Objawienie 7:9, 10, 14 opisuje te żyjące w późniejszych czasach osoby jako tych, którzy odnoszą korzyść z krwi Baranka i którzy przeżyją wielki ucisk na ziemi.
A co oznacza 'posiadanie życia w sobie' z Jana 6:53? Najwyraźniej chodzi o coś wiele większego niż zwykłe życie wieczne. Zwrot ten w tekście greckim jest bliskoznaczny do tego, co znajdujemy w Jana 5:26, gdzie poruszono kwestię mocy Jezusa we wzbudzaniu z martwych. W przekładzie NE w Jana 5:26 czytamy: "Bo jak Ojciec ma w sobie moc życiodajną, tak ma i Syn wskutek daru Ojca". Zatem Ci, którzy są objęci posiadaniem 'życia w sobie' na podobieństwo Chrystusa, będą mieli udział wraz z nim w udzielaniu ludzkości życiodajnych dobrodziejstw na podstawie ofiary okupu. - Rzym. 6:23; 1 Kor. 15:45. (jw. s. 268).
Czy z Jana 6:53, 54 nie wynika, że tylko spożywający te symbole dostąpią życia wiecznego?
Jana 6:53, 54: „Jezus rzekł do nich: ‚Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli nie jecie ciała Syna Człowieczego i nie pijecie jego krwi, nie macie życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ten ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatnim’”.
Rzecz jasna to jedzenie i picie musi być symboliczne, w przeciwnym razie bowiem oznaczałoby pogwałcenie prawa Bożego (Rodz. 9:4; Dzieje 15:28, 29). Warto jednak zaznaczyć, że wypowiedź Jezusa zapisana w Jana 6:53, 54 nie miała związku z ustanowieniem Wieczerzy Pańskiej. Nikt z jego słuchaczy nie miał wówczas pojęcia o uroczystości, podczas której chleb i wino miałyby przedstawiać ciało i krew Chrystusa. To postanowienie zostało wprowadzone w życie mniej więcej rok później, a relacja apostoła Jana o Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się w Ewangelii noszącej jego imię siedem rozdziałów dalej, to znaczy w rozdziale 14.
Jak w takim razie można ‛jeść ciało Syna Człowieczego i pić jego krew’ w sposób symboliczny, jeśli nie przez udział w spożywaniu chleba i wina podczas Pamiątki? Zwróćmy uwagę na to, że według wypowiedzi Jezusa ci, którzy w ten sposób jedzą i piją, będą mieli „życie wieczne”. A co Jezus powiedział o woli swego Ojca wcześniej, w wersecie 40, gdy wyjaśniał, co ludzie muszą czynić, by osiągnąć życie wieczne? Oświadczył, że „każdy, kto widzi Syna i w niego wierzy, [będzie] miał życie wieczne”. A zatem sam rozsądek podpowiada, że symboliczne ‛spożywanie ciała Jezusa i picie jego krwi’ polega na okazywaniu wiary w zbawczą moc ciała i krwi, które Jezus złożył w ofierze. Taka wiara jest wymagana od wszystkich, którzy chcą osiągnąć pełnię życia, czy to z Chrystusem w niebiosach, czy w raju na ziemi („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” ed. 2001 s. 230-231; por. ed. 1991 s. 230; ed. ang. 1989 s. 268).

Widzimy z powyższego, że o ile w starszej wersji omawianej książki, w jakiś sposób łączono słowa J 6:51-56 z rzeczywistym spożywaniem i Pamiątką, to w nowszej edycji wyrugowano takie znaczenie tych słów.

W starszej książce nie łączono tych wersetów z klasą ziemską, a odnoszono je tylko do klasy niebiańskiej, zaś w nowszej skupiono się raczej na zastosowaniu ich do klasy ziemskiej Świadków Jehowy.

Widzimy też, że w starszej wersji słowa o „posiadaniu życia w sobie” (J 6:53) odnoszono tylko do klasy niebiańskiej (por. podobnie Strażnica Rok C [1979] Nr 12 s. 14). Później (w 1986 r.), gdy zmieniono naukę, odniesiono je również do klasy ziemskiej i dlatego może ona teraz symbolicznie ‘spożywać’ ciało i krew Jezusa. Oto porównanie tych nauk:

„Ktokolwiek wraz z Chrystusem w niebie dysponuje takim ‘życiem w sobie’, będzie mógł udostępniać innym dobrodziejstwa człowieczej ofiary Chrystusa. (…) Kiedy zmartwychwzbudzeni duchowi Izraelici będą już w niebie mieli ‘życie w sobie’, nie będą dłużej potrzebowali karmić się ciałem Jezusa ani pić jego krwi (Jana 6:53)” (Strażnica Rok C [1979] Nr 12 s. 14, 15-16);

 

„Dlatego zwrot ‛mieć życie w sobie’ w Ewangelii według Jana 6:53 odnosi się do wszystkich, którzy otrzymają bezkresne życie - czy to w niebie, czy na ziemi (Jana 6:48-51)” (Strażnica Nr 18, 2003 s. 31; por. Strażnica Rok CVII [1986] Nr 3 s. 13-14).

 

Z powyższego wynika, że aby zezwolić szeregowym głosicielom na „symboliczne spożywanie ciała i krwi Jezusa”, Towarzystwo Strażnica musiało wpierw zmienić swoją interpretację słów o „posiadaniu życia w sobie” (J 6:53), które do roku 1986 odnoszono tylko do pomazańców. Wraz z zastosowaniem ich do klasy ziemskiej, automatycznie może ona „symbolicznie spożywać ciało i krew Jezusa”. Szkoda, że tylko „symbolicznie spożywać”, ale może przyjdzie czas, że zwykli głosiciele będą mogli i swoje „symbole” Pamiątki spożywać, nie tylko „symbolicznie”.

 

Ciekawostką jest fakt, że do nowego (ang.) słownika biblijnego z roku 1988 Towarzystwo Strażnica dodało też słowa, których nie było w starszym słowniku (Aid to Bible Understanding 1971 s. 1077-1078). Oto ten fragment, który zanegował odnoszenie słów z J 6:51-57 do Pamiątki:

„Powyższym argumentom nie zaprzeczają bynajmniej słowa z Jana 6:51-57. Jezus nie omawiał wtedy Wieczerzy Pańskiej, którą przecież ustanowił dopiero jakiś rok później. ‛Spożywanie’ i ‛picie’ są w tym sprawozdaniu symbolami okazywania wiary w Jezusa Chrystusa, co wynika z wersetów 35 i 40” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 [ang. 1988] t. 2, s. 1037).

 

Widzimy że słowa te, są podobne do dostawionych w książce pt. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” z roku 1989 (ang.) i 1991 (pol.).

 

Na koniec składam podziękowanie Markowi Boczkowskiemu, za pomoc w przygotowaniu powyższego materiału.


Powrót do strony głównej
Powrót początku artykułu
facebook
Opracował: Piotr Andryszczak
© 2007-2025