"Czy bać się piekła?" (cz.1)

Autor: Piotr Andryszczak

nastepna część
Strażnica 1 listopada 2008
1 listopada 2008
Strażnica 1 listopada 2008
str.1
Strażnica 1 listopada 2008str.3

Świadkowie Jehowy w swoim nauczaniu próbują przedstawić piekło jako "wspólny grób ludzkości", gdzie nikt świadomie nie odbiera żadnej kary. Po prostu wg nich to jest totalne unicestwienie. Ale czy tak jest naprawdę?

W tej publikacji piszą:

Strażnica 1 listopada 2008str.3

W Katechizmie tym nie tylko stwierdza się, że "zasadnicza kara piekła polega na wiecznym oddzieleniu od Boga", lecz stwierdza się coś więcej:

Katechizm Kościoła Katolickiego
KKK wyd.1994
Katechizm Kościoła Katolickiego
Katechizm Kościoła Katolickiego
str.253

Jak widzimy, kara piekła to: "piec rozpalony", "ogień wieczny", "męka", "płacz i zgrzytanie zębów". Dlaczego Towarzystwo Strażnica nie zacytowało tych fragmentów z Katechizmu Kościoła Katolickiego, tylko zacytowało jedno zdanie? Czy nie jest to manipulacja czytelnikiem?


W artykule czytamy:

Strażnica 1 listopada 2008str.3

Nauka o karze ognia piekielnego jest oparta na licznych wypowiedziach Pisma Świętego.

Zobacz:
Strażnica 1 listopada 2008str.3

I również odwrotnie. Jeżeli ta doktryna jest prawdziwa to ci, którzy głoszą coś odwrotnego zniesławiają przy tym samego Boga.


Strażnica 1 listopada 2008str.3
Strażnica 1 listopada 2008str.4
Strażnica 1 listopada 2008str.4

My nie zakładamy, że dusza jest nieśmiertelna. Ona jest nieśmiertelna.

Strażnica 1 listopada 2008str.4

Użycie w Piśmie św. Słowa "nefesz" na oznaczenie życia, osoby lub ogólnie istoty żywej, nie wyklucza możliwości użycia go w innym znaczeniu. O tym Towarzystwo Strażnica jednak milczy. Otóż w mentalności hebrajskiej człowiek był zawsze rozpatrywany całościowo. Słowo "nefesz" rzeczywiście używane jest w Księgach Starego Testamentu najczęściej w znaczeniu "istota żyjąca". Nie można jednak zapomnieć, że Stary Testament nie zawierał pełni Objawienia. Dopiero Jezus Chrystus objawił szereg prawd, które wcześniej były w ogóle nie znane, bądź znana częściowo:

Biblia Tysiąclecia wy.IV
BT wyd.IV
1 Tm 1, 10 Biblia Tysiąclecia wy.IV
2 Kor 5, 8 Biblia Tysiąclecia wy.IV

Co opuszcza ciało i staje w obliczu Pana, jak nie dusza? Dlaczego Świadkowie Jehowy ciągle walczą z Biblią i zaprzeczają fundamentalnym prawdom wiary chrześcijańskiej?

Jeśli chodzi np. o Rdz 2, 7 albo Mk 3, 4, to Świadkowie Jehowy w swojej Biblii (wyd.2013) już poprawili wcześniejszą wersję tłumaczenia:

Rdz 2,7

New World Translation of the Holy Scriptures zob. wyd.1984 New World Translation of the Holy Scriptures zob. wyd.2013
New World Translation of the Holy Scripturesstr.8 New World Translation of the Holy Scripturesstr.45
"I człowiek stał się duszą żyjącą ." "I człowiek stał się osobą żyjącą ."

Mk 3,4

New World Translation of the Holy Scripturesstr.1260 New World Translation of the Holy Scripturesstr.1352
"Czy wolno w sabat spełnić dobry uczynek, wybawić czy zabić duszę?" "Czy wolno w sabat spełnić dobry uczynek, życie wybawić czy zabić?"
Zob.:

Teologia św. Pawła Teologia św. Pawła
wyd.1979
Teologia św. Pawła Teologia św. Pawłastr.230
Zobacz:

Dalej Strażnica z 1 listopada 2008 pyta:

Strażnica 1 listopada 2008str.4

Odpowiedź jest twierdząca. Każdy człowiek od poczęcia ma duszę nieśmiertelną. "Dusza, która grzeszy, ta umrze" - logika nam podpowiada, że ta dusza, która nie grzeszy, ta nie umrze. Tak na marginesie należy wspomnieć, że dusza Pana Jezusa nie zgrzeszyła a jednak umarła. Wracając do Księgi Ezechiela, Świadkowie Jehowy przemilczają kontekst wypowiedzi wersu 18,4, który jest dla nas oczywisty. Poniższe wersety z Księgi Ezechiela o tym mówią:

Biblia Tysiąclecia wy.IV
BT wyd.IV
Ez 18, 20-21 Biblia Tysiąclecia wy.IV Biblia Tysiąclecia wy.IV

"Żyć będzie, a nie umrze" - czy chodzi o śmierć całego człowieka? Chodzi o jego duszę, bo dla Boga ona jest najważniejsza. A ten werset wyjaśnia wszystko:

Ez 18, 27

Biblia Tysiąclecia wy.IV

- "zachowa swoją duszę przy życiu" (w.27). Dlaczego Towarzystwo Strażnica przemilczało tę wypowiedź? Jaki miało w tym cel? Dusza umiera, ale dla Boga. Chrystus Pan po to przyszedł na świat, aby zbawić nasze nieśmiertelne dusze, gdyż jedynie one mają wartość u Boga. I tę wartość Pan Jezus szczególnie podkreślił:

Mt 16, 26

Biblia Tysiąclecia wy.IV

A św. Paweł pisze:

Ef 5, 14

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Podobnie św. Jakub:

Jk 1, 21

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Jk 5, 20

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Św. Jan podkreśla:

1 J 3, 14

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Ap 20, 4

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Ap 6,9

Biblia Tysiąclecia wy.IV

W tym miejscu słowo "dusza" może oznaczać wyłącznie nieśmiertelny element duchowy. Zwrot "dusze zabitych" użyty w innym znaczeniu staje się nonsensem. Właśnie na tych męczennikach dla słowa Bożego sprawdziły się słowa Jezusa:

Mt 10, 28

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Łk 12, 5

Biblia Tysiąclecia wy.IV
Teologia św. Pawła Eschatologia Nowego Testamentu
wyd.1987
Eschatologia Nowego Testamentustr.177

Czy w takim razie Świadkowie Jehowy mówią prawdę, że człowiek nie posiada duszy nieśmiertelnej?


Dalej w Strażnicy czytamy:

Strażnica 1 listopada 2008
1 listopada 2008
Strażnica 1 listopada 2008
str.4
Strażnica 1 listopada 2008
str.5

Chodzi o śmierć ciała jako skutek grzechu pierworodnego.


Strażnica 1 listopada 2008 Strażnica 1 listopada 2008str.5

Objawienie biblijne było progresywne, stopniowe i ewolucyjne. Niektóre prawdy religijne, jak życie wieczne, zmartwychwstanie - były zbyt trudne, żeby mogły być od razu na początku objawione w historii narodu wybranego. Zachodziła konieczność dostosowywania ich etapowo do mentalności semickiej. Tak właśnie przedstawiała się prawda o zmartwychwstaniu i życiu pozagrobowym.

Gdyby śmierć człowieka oznaczała totalne unicestwienie jego bytu, to zmartwychwstanie nie mogłoby się dokonać. Co bowiem miałoby zmartwychwstać, skoro ciało i duch ludzki ulegałby unicestwieniu? Należałoby wówczas konsekwentnie mówić o ponownym stworzeniu człowieka z nicości a nie zmartwychwstaniu. Zmartwychwstanie w biblijnym znaczeniu implikuje nieśmiertelność pierwiastka duchowego.

Powoływanie się na Księgę Koheleta i na niej opieranie swojej tezy o braku świadomości po śmierci ciała jest nieporozumieniem. Świadkowie Jehowy pewnie nie wiedzą, że Księga ta ma swój specyficzny charakter. Autor szuka w niej odpowiedzi na swoje wątpliwości i rozterki, szukając odpowiedzi na istotne pytania egzystencjalne.

Człowiek ten nie zna jeszcze prawd, które objawił w całej pełni Chrystus. Dlatego boleje nad faktem, że los sprawiedliwych i złoczyńców jest jednakowy (por. 2, 16; 9, 2). Chociaż Kohelet doświadczył, że nagromadzenie bogactw nie uszczęśliwia, to jednak w obliczu śmierci zdaje mu się, że człowiekowi nie pozostaje nic innego, jak korzystać z tych okruchów radości, jakie daje jedzenie, picie i rozkosze erotyczne (por. 2, 24; 9, 9). Autor Księgi ukazuje więc bezsilność człowieka, który pozbawiony światła objawienia szamoce się wśród niepewności o własny los. Księga również jest świadectwem dojrzewania w dziedzinie moralnej i religijnej Ludu Bożego. Należy pamiętać, że Objawienie w III w. przed Chr. nie było jeszcze zakończone. Nie zostały jeszcze napisane proroctwo Daniela, obydwie Księgi Machabejskie, Księga Mądrości, nie pojawił się jeszcze Chrystus, przynoszący nam pełnię Objawienia.

Według współczesnej biblistyki Księga Mądrości powstała na przełomie II i I wieku przed Chrystusem. Autorem najprawdopodobniej był Syracydes. Żył w Egipcie i pisał dla Żydów tam żyjących. W żadnej Księdze Starego Testamentu nie jest tak jasno, definitywnie i jednoznacznie przedstawiona nauka o nieśmiertelności duszy, nagrodzie i karze po śmierci, jak właśnie w niej. Księga ta znajduje się w Septuagincie, zatem jej kanoniczność nie może być przedmiotem dyskusji czy polemik:

Mdr 3, 1-5

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Mdr 4, 19

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Mdr 16, 13-14

Biblia Tysiąclecia wy.IV Biblia Tysiąclecia wy.IV

Wspomniana już publikacja Świadków Jehowy pisze:

Strażnica 1 listopada 2008
1 listopada 2008
Strażnica 1 listopada 2008str.5
Strażnica 1 listopada 2008 Strażnica 1 listopada 2008str.5

O Księdze Kaznodziei patrz wyżej. Dalej w Strażnicy czytamy:

Strażnica 1 listopada 2008str.5

Natomiast Świadkowie Jehowy napisali w tej książce:

Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi
wyd.1990
Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi
str.85
Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi
str.86

Nie jest prawdą, że greckie słowo Hades (hebr. Szeol) oznacza grób. Dla określenia grobu Nowy Testament używa słów greckich jak mnema, mnemeion (J 11:17, Mt 8:28, Mk 6:29, Łk 24:2, Dz 2:29) lub w Starym Testamencie terminu hebr. gueber (Iz 53:9, Ps 88:6, Job 10:19, 2Krn 34:28). Zobacz np.:

Grecko-polski Nowy Testament (za zgodą wydawcy) Vocatio Grecko-polski Nowy Testament(tab.kod.gram.) Grecko-polski Nowy Testament
wyd.1997

J 11, 17

Grecko-polski Nowy Testamentstr.451

Łk 24, 1-2

Grecko-polski Nowy Testamentstr.384

Ani ciało Łazarza ani ciało Jezusa nie leżało w Hadesie, lecz w grobie (gr. mnema, mnemeion). Należy jeszcze zadać pytanie czy Gehenna była wysypiskiem śmieci, jak piszą Świadkowie Jehowy?

Świadkowie Jehowy. Kim są? Świadkowie Jehowy. Kim są?
wyd.1991
Świadkowie Jehowy - kim sąstr.106 Świadkowie Jehowy - kim są
Świadkowie Jehowy - kim sąstr.108 Świadkowie Jehowy - kim są

Teologia św. Pawła Eschatologia Nowego Testamentu
wyd.1987
Eschatologia Nowego Testamentustr.111

Groźba wiekuistego odrzucenia - piekło - jest prawdą wyraźnie niedwuznacznie objawioną we wszystkich warstwach źródeł Nowego Testamentu, wyrażoną często słowami zaczerpniętymi ze Starego Testamentu, jak to widać z następujących tekstów:

Mk 9, 42-48

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Iz 66, 24

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Syr 7, 17

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Jdt 16, 17

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Łk 6, 25

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Mt 8, 12

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Mt 13,42

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Mt 13, 50

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Mt 25, 41

Biblia Tysiąclecia wy.IV

Mt 25, 46

Biblia Tysiąclecia wy.IV
nastepna część

Powrót do strony głównej
Opracował: Piotr Andryszczak
© 2007-2024