Dlaczego czcimy Matkę Bożą?

Autor: Piotr Andryszczak, dodano: 2020-04-10

Świadkowie Jehowy w fałszywym świetle przedstawiają kult Najświętszej Maryi Panny w swoich publikacjach. W jednej z publikacji umieścili rysunek, jakoby Matka Pana wchodziła w skład Trójcy Świętej:

Mało tego, twierdzą, że Matkę Bożą rzekomo ubóstwia się:

Poniżej twierdzą, iż nazywanie Maryję Matką Boską jest... "bluźnierstwem":

Rzymsko-katolickie duchowieństwo nie zapożyczyło niczego od pogańskiego Babilonu. Może u pogan była pogańska bogini ubóstwiana jako "matka bogów", natomiast Matka Pana nie jest w żadnym przypadku ubóstwiana i nie jest "matką bogów", lecz Matką Boga-człowieka, Jezusa Chrystusa.

W innym miejscu Świadkowie Jehowy posługują się kłamstwem, twierdząc, że "z czasem przypisano boskość Marii":

Gdzie i konkretnie kiedy przypisano boskość Maryi? W którym wieku Maryja stała się Bogiem dla wyznawców Chrystusa i zaczęto Maryję ubóstwiać?

Świadkowie Jehowy atakując kult maryjny, dziwnym trafem zestawią go prawie zawsze z pogańskimi kultami "bogini-matki". Jeśli w Dekalogu czytamy, iż mamy czcić matkę i ojca, to też należy zestawiać to z pogańskimi kultami? Czy rodzicom należy oddawać boską cześć?

Nie jest prawdą, że doktryna, iż Jezus jest Bogiem jest niebiblijna.

Zobacz więcej:

"Bóstwo Chrystusa Istotą Ewangelii" Ks Dr. Józef Kaczmarski

Trójca Święta

Maryja jest Matką Boga. Nie jest źródłem boskiej natury, lecz ludzkiej, bo w Jej łonie począł się Bóg-człowiek.

Nie jest prawdą, że "nauka o „Matce Boskiej”" oraz "doktryna o Trójcy" ma swe źródło w religiach pogańskich. Gdzie Świadkowie Jehowy wyczytali, iż te pojęcia, jak Matka Boga oraz Trójca Święta wyglądały w taki sposób, iż poganie wierzyli w jednego Boga w trzech Osobach, a Syn Boży przyjął dodatkowo ludzką naturę i stał się człowiekiem? Sami Świadkowie Jehowy podają przykład "bogini-matki", a przecież Maryja nie jest boginią. To poganie wyznawali wielobóstwo, stąd mamy triady bogów.

1) Maryja będąc „Matką Jego” (J 2:5) i „Matką Jezusa” (J 2:1), który jest Bogiem (J 20:28), jest tym samym Matką Bożą.

2) Mt 1:23 mówi, że Syn Maryi, którego porodziła to „Emmanuel, to znaczy ‘Bóg z nami’”. Maryja jest więc Matką „Boga z nami”, tzn. jest Matką Bożą.

3) Elżbieta nazywa Maryję Matką Pana (Łk 1:43). Tytuł „Pan” w zastosowaniu do Jezusa jest wymienny z określeniem „Bóg”. Na przykład Piotr na początku swego listu nazywa Chrystusa „Bogiem i Zbawicielem” (2P 1:1; por. J 20:28), a na końcu „Panem i Zbawicielem” 2P 3:18. Maryja więc, będąc Matką Pana, jest Matką Bożą. Podobnie Ducha Św. raz nazywa się „Duchem Bożym” (Rz 8:14), a innym razem „Duchem Pańskim” Dz 8:39.

4) Anioł Gabriel powiedział do Maryi, że Święte, które z Niej się narodzi, „będzie nazwane Synem Bożym” (Łk 1:35). Określenie „Jednorodzony Syn Boży” (J 3:18) jest wymienne z tytułem „Jednorodzony Bóg” (J 1:18); por. J 20:28, 31 (Bóg i Syn Boży). Maryja więc, będąc Matką Jednorodzonego Syna Bożego, jest Matką Jednorodzonego Boga, tzn. jest Matką Bożą. Tę naukę potwierdza św. Ignacy (zm. 107), żyjący współcześnie ze św. Janem, który w liście „Do Kościoła w Efezie” pisał: „Bóg nasz bowiem Jezus Chrystus począł się w łonie Maryi” (18:2), „przychodzący w ciele Bóg (...) zrodzony z Maryi i zrodzony z Boga” 7:2." (str.227)

Tę naukę potwierdza św. Ignacy (zm. 107), żyjący współcześnie ze św. Janem, który w liście „Do Kościoła w Efezie” (7:2) pisał:

Św. Ignacy „Do Kościoła w Efezie” (18:2)

"Ciekawe, że członkom innych grup religijnych, które uznają Trójcę Św., łatwo było przyjąć od Kościoła określenie „Trójca Św.”, którego nie ma w NT, a nie przyjęły określenia „Matka Boża”, a przecież pojawiły się one mniej więcej w tym samym czasie.

Ona zawsze była Matką Jezusa, naszego Boga (J 20:28). Zachowało się do dziś wiele świadectw, w których widnieje tytuł „Matka Boża”:

Sokrates (ur. 380) w „Historii Kościoła” (VII:32) pisał: „Ufając w to dawni pisarze nie wahali się nazywać Maryi Bogarodzicielką”.

Hipolit Rzymski (ur. przed 170): „Józef (...) zaręczony z Maryją stał się świadkiem Matki Bożej” („Błogosławieństwo Jakuba”).

Orygenes (ur. 185) kilkakrotnie używa tego tytułu Maryi (In. Ep. ad Rom.; patrz „Historia Kościoła” Sokratesa VII:32; „Homilie o Ewangelii św. Łukasza” fragment 49).

Aleksander z Aleskandrii (zm. 328): „Nasz Pan Jezus Chrystus nosił prawdziwe a nie pozorne ciało wzięte z Bogarodzicy (Theotokos) Maryi” (Epist. ad Alexandrum Constantinopolitum 12).

Z III w. pochodzi modlitwa „Pod Twoją obronę uciekamy się Święta Boża Rodzicielko (Theotokos)”.

Synod w Antiochii (325): „Ten Syn, Logos-Bóg, wcielony i zrodzony w ciele z Bogarodzicy Maryi, cierpiał, poniósł śmierć...” („Wyznanie wiary”).

Inni używający tytułu „Matka Boża”: Euzebiusz (ur. 260), Atanazy (ur. 296), Tytus z Bostyry (ok. 350), Serapion (zm. 359), Bazyli (zm. 379), Didym Ślepy (zm. 398), Cyryl Jerozolimski (zm. 396), Grzegorz z Nazjanzu (zm. 389), Grzegorz z Nyssy (zm. 394), Eustacjusz (zm. 377), Apolinary z Laodycei (zm. 390), Diodor z Tarsu (zm. 394), Seweryn z Gabala (zm. 408), Ambroży (zm. 397) i arianin Asteriusz Sofista (zm. 341) (patrz „Matka Pana” ks. R. Laurentin).

Cyryl Aleksandryjski (zm. 444) upominając około 428 r. Nestoriusza, który odrzucał tytuł Bogarodzicy, powołał się na poprzedników w wierze: „Te rzeczy potwierdza wszędzie nauka prawdziwej wiary, przekonaliśmy się również, że tak samo myśleli święci Ojcowie. Przeto nie wahali się nazwać świętej Dziewicy Bogarodzicą, nie dlatego, że natura Słowa czy Jego Boskość wzięły początek istnienia ze świętej Dziewicy, lecz ponieważ z Niej zrodziło się święte ciało ożywione duszą rozumną” („Drugi list Cyryla do Nestoriusza” 7)." (Włodzimierz Bednarski W obronie wiary, wyd.2015, str.227-228)

J 1:1. 15	J 2:1	J 2:5	Łk 1:43
"Bogiem było Słowo" "Słowo stało się ciałem"	"Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa."	"Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie»"	"A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?"

Maryja jest „Matką Bożą”, tzn. jest matką Jezusa, który jest „Bogiem” (J 20:28).

"Mt 15:4 nakazuje czcić ojca i matkę, nawet gdyby te osoby nie szły całkowicie śladem Chrystusa. O ileż bardziej powinniśmy czcić Matkę Jezusa, która Go nam zrodziła i oddana była całkowicie Jego sprawom (Łk 1:48). Kpł 26:2 nakazywała czcić przybytek, w którym przebywała chwała Boża („chwała Pana napełniła przybytek” Wj 40:34). Należy wobec tego też czcić Maryję (Łk 1:48), która nosiła w sobie Syna Bożego (Łk 1:35), Pana chwały (1Kor 2:8). Pamiętajmy też, że nakaz czczenia świątyni (Kpł 26:2) w NT dotyczy nowej świątyni, którą stanowią sami chrześcijanie (1Kor 3:16). Maryi więc, tym bardziej należy się to, co innym osobom stanowiącym świątynię Boga. ST zawiera pewną zapowiedź dotyczącą jakiejś niewiasty: „jedyna moja gołąbka, moja nieskalana (…) zwą ją szczęśliwą, królowe i nałożnice ją wysławiają” Pnp 6:9. Jeśli odczytamy te słowa jako proroctwo i odniesiemy je do Maryi, to w naszym Kościele realizowane jest to, co jest tu zapowiedziane.

Niektórzy pytają, czy Apostołowie Piotr i Paweł czcili Maryję? Cześć dla Maryi wynika dla nas z teologii całego NT. Za życia Piotra i Pawła nie istniał jeszcze cały NT. Niektóre księgi, np. Jana Apostoła, powstały dopiero pod koniec I wieku, a więc po śmierci większości Apostołów. Dopiero zebranie wszystkich danych z NT daje nam podstawę do okazywania czci Maryi.
NT nakazuje oddawać cześć temu, komu się ona należy: „Oddajcie
każdemu to, mu się należy: komu podatek - podatek, komu cło - cło, komu uległość - uległość, komu cześć – cześć” (Rz 13:7).

Ci ŚJ, którzy twierdzą, że „kult Maryi” jest „niebiblijny”, powinni zdawać sobie sprawę z tego, iż sam termin „kult”, którego używają, jest „niebiblijny”, ponieważ nie występuje ani razu w ich Biblii."
(Włodzimierz Bednarski W obronie wiary, wyd.2015, str.245-246)

Pośrednictwo Maryi:

Jak poprawnie rozumieć "modlitwę do Maryi":

Więcej o modlitwie Kościoła:

Jak rozumieć pośrednictwo Jezusa Chrystusa z Listu św. Pawła do Tymoteusza:

1 Tm 2, 1-7