„Czasy pogan”, czyli „czasy wyznaczone narodom” – czy skończyły się w roku 1934? (cz. 2)

Autor: Włodzimierz Bednarski, dodano: 2020-09-18

„Czasy pogan”, czyli „czasy wyznaczone narodom” – czy skończyły się w roku 1934? (cz. 2)

W drugiej części naszego artykułu omawiamy dalsze kwestie związane z latami 1914 i 1934 oraz rokiem 606 i 587 przed Chr. Pokazujemy też, jakie znaczenie dla Świadków Jehowy miał rok 1934.

W pierwszej części tego artykułu zamieściliśmy następujące rozdziały:

Lata 1933-1934 i pytanie skierowane do C. T. Russella

Rok 1934 – wpływ tej daty na Towarzystwo Strażnica oraz obrona roku 1914

Lata 1933-1934 – ‘za i przeciw’ w niezależnych grupach badaczy Pisma Świętego

Hipolit Oleszyński oraz zmieniona przez niego chronologia Russella i odrzucona Rutherforda

W tej części artykułu zamieszczamy pozostałe jego rozdziały:

Dlaczego zmieniono rok 1914 na 1934 i jak J. F. Rutherford zasugerował 2530 zamiast 2520 lat?

Rok 1934 i jego znaczenie w historii świata oraz u Świadków Jehowy

Wnioski Towarzystwa Strażnica wypływające z ewentualnej zmiany roku 606 przed Chr. na rok 587 przed Chr.

Dodatek. Inna propozycja matematyczna dotycząca 2520 lat

Dlaczego zmieniono rok 1914 na 1934 i jak J. F. Rutherford zasugerował 2530 zamiast 2520 lat?

Jaką logiką posłużyli się ci badacze Pisma Świętego, którzy uważali, że koniec „czasów pogan” trzeba przenieść z roku 1914 na rok 1934?

Otóż była to zasada, którą wprowadził sam C. T. Russell, a mianowicie „dzierżawa” i jej koniec (wywłaszczenie, rugowanie). Po minięciu roku 1914 i „czasów pogan” on sam nie wyznaczył dokładnie czasu wyrzucenia dzierżawiących (choć wskazywał po roku 1914 na rok 1915 i sugerował rok 1918), ale jego następcy czuli się upoważnieni do wyznaczenia końca wypowiedzenia dzierżawy według poniższego schematu:

„Bez względu kiedy nastąpi uderzenie posągu, czy nastąpi ono w roku 1915, lub później, Bóg wie, lecz na ile posiadamy w tych rzeczach wiadomości, to około tego czasu posąg zostanie uderzony w jego nogi gliniane. Dlaczego w 1915 a nie w 1914? Dlatego, że te pogańskie rządy wyobrażone przez posąg, to jest Babilonia, Medo-Persja, Grecja i Rzym były u władzy, aby zajmowały swe miejsca przez czas dla nich przeznaczony, to jest między czasem odjęcia korony od króla Sedekijasza, a czasem ustanowienia królestwa Chrystusowego. Cały ten czas był im dozwolony i dany jako dzierżawa, lub kontrakt, na podobieństwo wynajmowania mieszkania lub domu. Jeżeli czyjś kontrakt kończy się w październiku, 1914 roku, to jest czas, aby opróżnić zajmowany dom. Przypuśćmy, że ktoś zapomniał, że jego termin się skończył w październiku 1914 roku i w dalszym ciągu by budował, poprawiał i sądził, jakoby miał w tym miejscu pozostać na zawsze; lecz ponieważ jego termin się skończył, więc czego może się spodziewać? Zapewne, że może się spodziewać zawiadomienia, że ma się wynieść. Przypuśćmy, że nie wyniósłby się? Zostanie wyrzucony” (Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania 1947 [ang. 1917] s. 75-76).

Ale i po śmierci Russella Towarzystwo Strażnica nadal posługiwało się kwestią dzierżawy i opóźnionego czasu opuszczenia dzierżawionego obiektu, czyli powolnego „rugowania”:

„Czyż jest jakiś chrześcianin tak ślepy, że nie widzi co się stało w 1914 roku i potem, co wskazuje na koniec czasów pogan? Dla przykładu: Dzierżawca ma wynajęty kawał majątku, a dzierżawa ta kończy się 1-go stycznia, 1914 roku. Dzierżawca wzbrania się wyprowadzić z majątku. Właściciel, chcąc prawnie otrzymać posiadanie swej własności, musi przeprowadzić rugowanie sądowe. Bóg udzielił poganom dzierżawy panowania na okres 2520 lat, który to termin skończył się w sierpniu 1914 roku. Wówczas wystąpił Właściciel, uprawniony Władca (Ezech. 21:27) i zaczął sądowne rugowanie. Nie należy spodziewać się, że Władca Ten nagle usunie wszystko i zniszczy, gdyż nie jest to sposób postępowania Pańskiego. Raczej zawładnie On burzącymi się elementami, powodując, że te zniszczą obecny porządek rzeczy. (...)

W tym celu, akurat na czas, zaczęły się rugowania z dzierżawy pogan, w wojnie światowej, poczem zaraz nastąpił głód, zarazy i rewolucje, przywrócenie Palestyny Żydom, prześladowanie chrześcian w różnych częściach ziemi, obelgi na tych, którzy uważają się za naśladowców Jezusa, podczas gdy miłość u wielu ochłodła” (Strażnica 15.06 1922 s. 187 [ang. 01.05 1922 s. 139]).

„Mówiąc innemi słowy, data 1-go sierpnia 1914 zaznaczyła początek rugowania jawnego; i że Pan postępując naprzód w swym majestatycznym tryumfie zaczął niszczyć wszystkie złe czyny tego świata, aby natomiast ustanowić swoje królestwo sprawiedliwości” (Ucisk świata – dlaczego? Lekarstwo 1923 s. 28).

Jak widać i to wskazane rozłożone w czasie „rugowanie” po roku 1914 mogło skłaniać wielu zwolenników Towarzystwa Strażnica do odciągania całkowitego końca „czasów pogan” na rok 1934.

Ale i sam J. F. Rutherford, prócz tego, że wyznaczył rok 1925 na bardzo istotne wydarzenia (zabranie do nieba, zmartwychwstanie proroków), zasugerował, iż okres 2520 lat mógł się wydłużyć do 2530 lat:

„Nie jest to trafem, że Pan zwraca uwagę ludu swego na fakt, że przechodzą pewną przeznaczoną datę. Wświetle powyższych faktów historycznych i fizycznych,kto może powiedzieć, że Jehowa nie miał na myślidaty zjazdu w Columbus, Ohio, kiedy posłał Nabuchodonozora do zamknięcia dzierżawy, w lipcu na 606 lat przed Chrystusem, czyli 2530 lat temu? Czy to nie wskazuje, według dat powyżej podanych, że ostatni chronologiczny i typowy jubileusz zaczął się w lipcu, 1924, zamiast w październiku; oraz, że pozafiguralny jubileusz może zacząć się około lipca-sierpnia, roku 1925? Czy nie możemy słusznie się spodziewać, że Jehowa odznaczy tę datę tak jasno, jak była odznaczona w roku 1914? albo nie odznaczy tak zrozumiale, jak zaznaczył początek roku 1925 dla Kościoła? (Strażnica01.03 1925 s. 72 [ang. 15.02 1925 s. 56]).

Widzimy z tego tekstu, że mowa jest o dzierżawie, o porównywaniu roku 1914 z latami 1924-1925, o lipcu, który zastąpił październik, oraz o 2530 latach, które miały o 10 lat dopełnić 2520 lat.

Rutherford miał też dwa inne wyliczenia potwierdzające to, że trzeba dodać pewną liczbę lat, by otrzymać 2530 lat i rok 1924. Było to dodawanie 10 lat do roku 1914 oraz 7 lat do roku 1917. Poniżej pokazujemy jego dowodzenia zawarte w artykule pt. Rok Jubileuszowy:

„BIBLIJNA LICZBA DZIESIĘĆ

Liczba dziesięć jest często używana w Piśmie Świętem, przeto oczywista, że jest z tą liczbą połączone jakieś znaczenie. Było dziesięć panien, dziesięć sług, dziesięć grzywien, dziesięć talentów, dziesięć królów, dziesięć koron, dziesięć rogów, etc., z tego można wywnioskować myśl, że odnosi się do zupełności lub uzupełnienia albo do końca. To samo bezwątpienia odnosi się i do lat dziesięciu. Dziesięć lat jest od roku 1914 do 1924. Gdyby Żydzi znajdowali się na swej ojczystej ziemi, moglibyśmy się spodziewać, że trąbiliby w trąby jubileuszowe około l-go października w roku 1924, obwołując rok 1925 jubileuszowym. Kiedy Bóg zażądał spłatę długu, zażądał ją w lipcu-sierpniu, a nie w październiku. Spłacenie długu uważano w zupełności w lipcu-sierpniu. Tej samej pory roku specjalnie zaznaczyły się końcem »Czasy Pogan.« Dlaczego Bóg szczególnie zaznacza tę porę roku względem figuralnych jubileuszy, jeżeliby nie było w tern specjalnego znaczenia? Wierzymy, że Bóg ma pewien cel na względzie, który obecnie wyjawia” (Strażnica01.03 1925 s. 70 [ang. 15.02 1925 s. 54]).

„BIBLIJNA LICZBA SIEDEM

Badacze Pisma Świętego wiedzą, że liczba siedem często ma szczególne znaczenie w Biblji. Zauważyć można tę liczbę wiele razy w Objawieniu, która ma łączność z jubileuszem. Wszyscy z ludu Pańskiego przypomną sobie to, którzy byli zajęci pracą Jego w roku 1916, że nieporozumienia nastały prawie zaraz po śmierci Brata Russella. Jednakże nieporozumienia te nie ujawniły się na zewnątrz aż do czasu, gdy został wydany Tom siódmy. Dnia siedemnastego lipca 1917 roku »Dokonana Tajemnica« była rozdana członkom rodziny Betel; i wtedy właśnie nieporozumienia dosięgły swych granic w Betel, które trwały przez jakiś czas, aż wielu, którzy byli czynni w służbie przez długie lata wycofało się od dalszej pracy, podejmowanej przez Towarzystwo. Dzień 17-go lipca, 1917 roku, odznaczył się główną datą” (Strażnica01.03 1925 s. 70 [ang. 15.02 1925 s. 54]).

„Inne interesujące zajście w związku z lipcem-sierpniem datą: Według tego jak jest powiedziane wyżej, dnia 17 lipca, 1917 roku, nieporozumienie nastało w Betel. Dnia 17 lipca prawie akuratnie w siedem lat, gdy zjazd został otworzony w Columbus dnia 20-go lipca [1924 r.]. Doświadczenia Kościoła w ostatnich tych siedmiu latach nie przeszły uwagi bez cudownych odznaczeń. W lipcu 1917 roku zdawało się, że praca miała jakoby raptownie być zrujnowana, że ciemna noc miała nastać. Ciemność się wzmagała aż do wiosny roku 1919. Siedem lat od tej daty prawda możemy zdawać sobie sprawę, że rozchodzi się popędem aniżeli kiedykolwiek przedtem” (Strażnica01.03 1925 s. 72 [ang. 15.02 1925 s. 56]).

Rutherford więc, choć zwalczał rok 1934, rzekomo wierny chronologii Russella i dacie 1914, to jednak sam wyznaczył nowy czas 1924-1925 dla oczekiwanych wydarzeń.

Było to, jak widać, w lutym 1925 roku i w kilka miesięcy później wszystkie te spekulacje zostały odrzucone, choć jeszcze czekano na rok 1926.

W roku 1926 Rutherford już oficjalnie nakazał dodać do „czasów pogan” okres „tego pokolenia” i powstała nauka o „pokoleniu roku 1914”, która w prawie niezmienionej formie utrzymała się aż do października 1995 roku.

Przedstawiamy jeszcze komentarz na temat zmienianej „dzierżawy” Raymonda Franza (1922-2010), byłego członka Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy (w latach 1971-1980):

„Ponieważ – podobnie jak poprzednio – mówi się, że stało się to w sferze niewidzialnej, trudno zakwestionować taką teorię. Fakt, że od 1914 roku absolutnie nic się nie zmieniło, jeśli chodzi o panowanie ziemskich rządów na ziemi, dla autorów tej teorii zdaje się nie mieć żadnego znaczenia. Mówi się obecnie, że »dzierżawa« władzy, przyznana tym rządom wygasła, została niewidzialnie unieważniona przez niewidzialnego Króla i w ten sposób nadszedł »koniec« wyznaczonego im czasu. Wszystko to wygląda mniej więcej tak: Przez czterdzieści lat ogłaszano, że wraz z określoną datą niepożądany lokator zajmujący jakąś posiadłość podlegać będzie zupełnej eksmisji, zostanie usunięty na zawsze. Następnie, gdy zapowiadana data nadchodzi i przemija, a niepożądany lokator poczyna sobie jak dawniej, wyjaśnia się to w ten sposób: »No cóż, unieważniłem jego dzierżawę i, jeśli chodzi o mnie, znaczy to dla mnie to samo, jakby się wyniósł. A poza tym uważniej śledzę teraz fakty«.” (Kryzys sumienia R. Franz 2006, s. 220).

Co ciekawe, według dawnej nauki Towarzystwa Strażnica „dzierżawcą” był też szatan, który prawdopodobnie od Boga „dzierżawił” wszystko.

Wspomniał o tym też R. Franz:

„Obowiązująca w owym czasie nauka głosiła, że Szatan dzierżawił władzę tylko do 1914 roku, i w tym sensie »świat się skończył«. Obecnie publikacje Towarzystwa Strażnica tak nie uczą” (Kryzys sumienia R. Franz 2006, s. 10).

Oto zaś przykładowe teksty Towarzystwa Strażnica na ten temat:

„Obecnie największy kryzys grozi ludziom i lada chwila może nastąpić, a to dlatego, że stary świat się skończył i że dzierżawa Szatana się skończyła” (Strażnica 15.11 1925 s. 346 [ang. 15.10 1925 s. 310]).

„(...) w świetle spełnionego się dotąd proroctwa i które nadal się spełnia świadectwo stwierdza ten fakt, że dzierżawa Szatana do dzierżenia władzy się skończyła i że stary świat się skończył” (Strażnica 15.08 1926 s. 244 [ang. 15.07 1926 s. 212]).

Podwójne wypełnienie okresu 2520 lat

Interesujące jest to, że w innym tekście z roku 1922 tak mocno podkreślono ważność 2520 lat, a także roku 606 przed Chr. (zmienionego w roku 1943 na 607), iż wskazano nawet na dwukrotne wypełnienie się tych lat (od 3126 r. przed Chr. do 606 r. przed Chr. i od 606 r. przed Chr. do 1914 r. po Chr.).

Nie było to nowe wyliczenie, bo wprowadził je już w roku 1904 C. T. Russell (patrz ang. Strażnica 15.11 1904 s. 3460 [reprint]):

„3126 przed Chr. Początek pierwszych siedm kroć czyli 2,520 lat” (Strażnica 01.01 1923 s. 5 [ang. 15.11 1922 s. 357]).

„Okres poprzedzający »siedm kroć więcej« zbadany jest jak następuje: Idąc wstecz od roku 606 przed Chr., gdy doliczymy 2,520 lat, otrzymamy datę 3126 przed Chr. Nie zdaje się to być niczem szczególnem dopóki nie odliczymy od tego wstecz 1000 lat, kiedy wypadnie data 4126 przed Chr., w której przejęte szacunkiem badanie dostrzega datę upadku Adama i rozpoczęcie się 6,000 lat grzechu. A wtenczas, idąc naprzód od roku 606 przed Chr. i dodając 2,520 lat, otrzyma się datę 1914 po Chr. Jest to data, gdy Drugi Adam, Jezus Chrystus, jako Król ziemi i Pan panów, zaczął wykonywać swoją potężną władzę przeciw królestwom imperjum Szatańskiego, teraźniejszego złego świata. Po 1914 roku po Chr. będzie 1000-letni dzień Drugiego Adama; dosięgnie to do roku 2914, kiedy Pan zacznie rządzić w całej potędze” (Strażnica 01.01 1923 s. 4 [ang. 15.11 1922 s. 356]).

Oczywiście to pierwsze wyliczenie 2520 lat (od 3126 r. przed Chr. do 606 r. przed Chr.) zostało odrzucone już w roku 1935, gdy zmieniona została chronologia Towarzystwa Strażnica o 100 lat (patrz ang. Złoty Wiek27.03 1935 s. 413 – zmieniono rok stworzenia Adama z 4128 r. przed Chr., na 4028 r. przed Chr.). Nie mogło zatem być ono gwarantem prawidłowości drugiego wyliczenia.

Rok 1934 i jego znaczenie w historii świata oraz u Świadków Jehowy

Przypominamy wyzwanie, które rzuciło Towarzystwo Strażnica, dotyczące roku 1934 lub jakiejkolwiek innej daty:

„A poza tym czy ci, którzy usiłują argumentować, że z biblijnego punktu widzenia rok 1914 nie ma większego znaczenia, potrafią wykazać, iż rok 1934 – lub jakikolwiek inny – wywarł głębszy, potężniejszy i bardziej doniosły wpływ na dzieje świata niż rok 1914?” (Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 6 s. 5).

Czy ktoś, kto chciałby inaczej ustalić „czasy pogan”, niż Świadkowie Jehowy, mógłby wyznaczyć inny rok, zamiast 1914?

Czy mógłby to być rok 1934?

Sami oceńmy przytaczane poniżej dane encyklopedyczne oraz pochodzące z publikacji Świadków Jehowy.

Pamiętajmy jednak, że nie chodzi nam o poprawianie wyliczeń C. T. Russella i Towarzystwa Strażnica, bo one od samego początku są błędne i niewiarygodne. Żaden z Apostołów Chrystusa nie trudnił się takimi wyliczeniami, jakie przedstawiają Świadkowie Jehowy. Te po raz pierwszy, w podobnej postaci jak dziś, zostały skonstruowane w roku 1875 przez adwentystę Nelsona Barboura, a powtórzone w rok później przez C. T. Russella:

„A w roku 1875 Nelson H. Barbour oznajmił na łamach swego czasopisma HeraldoftheMorning, że w roku 1914 zakończy się okres nazwany przez Jezusa »wyznaczonymi czasami narodów« (Łukasza 21:24)” (Przebudźcie się! Nr 11, 1994 s. 26).

„Jeszcze w październiku 1876 roku badacz Biblii Charles T. Russell opublikował w wydawanym w Brooklynie miesięczniku BibleExaminer artykuł zatytułowany »Kiedy się zakończą Czasy Pogan?« Na stronie 27 powiedziano tam wyraźnie: »Siedem czasów dobiegnie końca w roku 1914 po Chr.«” (Świadkowie Jehowy – kim są? W co wierzą? 2001 s. 6-7).

Znaczenie lat 1933-1934 dla świata

Trzeba tu otwarcie powiedzieć, że Towarzystwo Strażnica tak jest zapatrzone w znaczenie roku 1914, iż nie potrafi obiektywnie spojrzeć na inne daty z XX wieku.

Podczas rozmów ze Świadkami Jehowy spotykałem się nawet ze stwierdzeniem, że pierwsza wojna światowa miała większe znaczenie niż druga z roku 1939.

Zanim przywołamy ważne wydarzenia dla roku 1934, przypominamy opinię znanego dziennikarza wyrażoną o nim już w roku 1935:

„Rok 1934 ciągle był uważany za ważną datę zajmując »szczególne miejsce w chronologii prorockiej«. W celu poparcia tych argumentów wydawcy P.B.I. posłużyli się opinią Edwina C. Hilla, reportera prasowego o międzynarodowej sławie, że »rok 1934 był jak najbardziej wyjątkowym rokiem, w którym miało miejsce wiele ważnych wydarzeń, a rozwój sytuacji kształtował losy narodów ziemi, co czyni ten rok jednym ze szczególnych lat historii«. »The Herald of Christ’s Kingdom«, maj (nr. 5) 1935, ss. 71–72” (Kwestia czasów pogan. Krytyczna analiza chronologii Świadków Jehowy C. O. Jonsson 2002, s. 78 [s. 81, PDF]).

Wikipedia w haśle Adolf Hitler podaje:

Adolf Hitler (wym. [ˈadɔlf ˈhɪtlɐ] (...), ur. 20 kwietnia 1889 w Braunau am Inn, zm. 30 kwietnia 1945 w Berlinie) – niemiecki polityk pochodzenia austriackiego, kanclerz Rzeszy od 30 stycznia 1933, Wódz i kanclerz Rzeszy (niem. Der Führer und Reichskanzler) od 2 sierpnia 1934 do śmierci; twórca i dyktator III Rzeszy, przywódca Narodowo-Socjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (NSDAP), ideolog narodowego socjalizmu; zbrodniarz wojenny, odpowiedzialny za zbrodnie przeciw ludzkości.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Adolf_Hitler

Widzimy że kluczowym rokiem dla A. Hitlera i przyszłych losów Europy była data 1934, kiedy został on „wodzem”.

Ale, jak widać powyżej i jak podaje Wikipedia w innym miejscu, także rok 1933, który wymieniany jest w chronologii badaczy Pisma Świętego, miał istotne znaczenie:

Gabinet Hitlera

Rząd Hitlera istniał od zagarnięcia władzy 30 stycznia 1933 aż do jego śmierci 30 kwietnia 1945 (łącznie 12 lat i 3 miesiące).

Inna encyklopedia w haśle Hitler podaje zwięźle, co dalej działo się od roku 1934, aż do roku 1939:

„W rezultacie intrygi kanclerza F. von Papena i uformowania koalicji nazistowsko-nacjonalistycznej H.[itler] objął urząd kanclerza 30 I 1933. Opozycja została szybko stłumiona, nacjonaliści usunięci z rządu, a naziści ogłosili się jedyną legalną partią.

W 1934 H. zastąpił Hindenburga jako głowę państwa: został prezydentem i szefem rządu (posługiwał się tytułem wódz-Führer). W tym czasie rozpoczął się pochód ku wojnie, Niemcy opuściły Ligę Narodów, wprowadzono ponownie pobór do armii, a w 1936 wróciła do Rzeszy okupowana Nadrenia.

H. i B. Mussolini, którzy już byli zaangażowani po tej samej stronie w Hiszpanii, uformowali sojusz w 1936 (oś), do którego w 1940 dołączyła Japonia. W 1938 H. anektował Austrię i odebrał Czechosłowacji Sudety (zgodnie z układem monachijskim). Reszta Czechosłowacji została zaanektowana w III 1939. Po podpisaniu paktu Ribbentrop-Mołotow nastąpiła inwazja na Polskę. H. prowadził wojnę w bezlitosny sposób” (Wielka Encyklopedia Świata Educational Oxford, Tom 5, Warszawa 2003, s. 259).

Dodatkowo można wskazać inne ważne wydarzenia z lat 1933-1934, które też zapoczątkowały działania Hitlera na skalę światową. Oto dwa przykłady:

Obozy koncentracyjne (od 1933);

https://pl.wikipedia.org/wiki/Obozy_niemieckie_(1933%E2%80%931945)

Noc długich noży (1934).

https://pl.wikipedia.org/wiki/Noc_d%C5%82ugich_no%C5%BCy

Widzimy zatem, że rok 1934 i następne lata miały prawdopodobnie większe znaczenie dla świata, niż rok 1914 i cztery kolejne lata.

Choć wyznaczany koniec „czasów pogan”, tak na rok 1914, jak i na 1934, nie ma za wiele wspólnego z tym, o czym mówi to określenie, to jednak widzimy, że stosując metodę Świadków Jehowy możemy wskazać i udowodnić to, co chcemy.

Wystarczy wziąć jakieś konkretne lata (spoza Biblii), różne liczby, karkołomne obliczenia oraz najróżniejsze fakty historyczne i je po prostu dowolnie zestawić. Możemy wtedy otrzymać różne satysfakcjonujące nas wyniki.

Zapytajmy też Świadków Jehowy, co dziś dla nich konkretnie znaczy określenie koniec „czasów pogan”?

Czy w roku 1914 według nich przestali oni rządzić?

Znaczenie lat 1933-1934 dla Świadków Jehowy

Lata 1933-1934 nie tylko miały wielkie znaczenie w skali świata, ale i dla samych Świadków Jehowy. Towarzystwo Strażnica podaje bardzo stanowczo, że jakby główną misją A. Hitlera było „wytępienie” jego głosicieli:

„Świadkowie Jehowy byli wdzięczni, że otrzymali tę nową książkę w roku 1934, gdy nazistowski wódz Adolf Hitler zabierał się do wytępienia takich ludzi w środkowej Europie” (Strażnica Rok CVI [1985] Nr 11 s. 11).

Oto zaś historia konfliktu między Hitlerem a Świadkami Jehowy w latach 1933-1934, opisana przez Towarzystwo Strażnica:

„Nazistowska kampania przeciwko Świadkom rozpoczęła się w 1933 roku, gdy do władzy doszedł Hitler” (Przebudźcie się! Nr 9, 1989 s. 13).

„Ze względu na konflikt z cesarstwem etiopskim faszystowskie Włochy przygotowywały się do wojny i 3 października roku 1935 oddziały włoskie dokonały inwazji na to państwo. Adolf Hitler wtedy już trzeci rok sprawował dyktatorską władzę w Niemczech i zaciekle prześladował Świadków Jehowy” (Strażnica Rok CI [1980] Nr 14 s. 12).

„Latem 1933 roku w większości krajów Rzeszy działalność Świadków Jehowy została zakazana. Dlatego 25 czerwca 1933 roku na zgromadzeniu w Berlinie przyjęli oni rezolucję dotyczącą pełnionej służby i jej celów. Kopie rozesłano do wszystkich wyższych urzędników państwowych, a miliony egzemplarzy rozpowszechniono wśród mieszkańców Niemiec. Mimo to w lipcu 1933 roku sądy odmówiły rozpatrzenia prośby o poprawę losu Świadków. Na początku następnego roku Adolf Hitler otrzymał w tej sprawie list wystosowany osobiście przez J. F. Rutherforda i dostarczony przez specjalnego posłańca. Potem do czynu przystąpiła cała ogólnoświatowa społeczność braterska. W niedzielę 7 października 1934 roku o dziewiątej rano zebrały się wszystkie grupy Świadków w Niemczech. Modliły się do Jehowy o kierownictwo i błogosławieństwo. Następnie każda grupa wysłała do rządu niemieckiego list z oświadczeniem, że jest zdecydowana służyć Jehowie” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 693).

„Dnia 9 lutego 1934 roku J. F. Rutherford, prezes Towarzystwa Strażnica, wysłał do Hitlera list protestacyjny, w którym oświadczył: »Człowiekowi Pan jest w stanie się skutecznie opierać; lecz Wszechmocnemu Pan nie zdoła skutecznie stawiać oporu. (...) W imieniu Jehowy Boga i jego pomazanego Króla, Chrystusa Jezusa, żądam (...), by Pan wszystkim władzom i urzędnikom swego rządu dał rozkaz, ażeby świadkowie Jehowy (...) spokojnie mogli się zgromadzać w Niemczech i bez przeszkód wielbić Boga« Na ostateczny termin spełnienia tego żądania Rutherford wyznaczył dzień 24 marca 1934 roku. Oznajmił, że jeśli do tego czasu niemieccy Świadkowie nie doznają żadnej ulgi, fakty na temat prześladowań zostaną opublikowane i obiegną całe Niemcy oraz resztę świata. Na owo żądanie hitlerowcy odpowiedzieli nasileniem aktów przemocy i wysyłali wielu Świadków Jehowy do nowo powstałych obozów koncentracyjnych. W ten sposób znaleźli się oni wśród pierwszych więźniów” (Przebudźcie się! Nr 9, 1995 s. 7-8).

„W odpowiedzi na nietolerancję nazistów Joseph Rutherford, który wtedy przewodził działalności Świadków, 9 lutego 1934 roku wysłał przez specjalnego posłańca list protestacyjny do Hitlera (zdjęcie 2). A 7 października 1934 roku Świadkowie Jehowy z 50 krajów, również z Niemiec, wysłali jakieś 20 000 podobnych listów i telegramów” (Strażnica Nr 6, 2001 s. 9).

Widzimy z powyższego, że Świadkowie Jehowy sami podkreślają, iż lata 1933-1934, a szczególnie rok 1934, stały się bardzo ważnymi w ich historii. Rozpoczęły się bowiem wtedy ich największe prześladowania, a głosiciele z 50 krajów świata zaangażowali się w kwestie protestów przeciwko Hitlerowi.

Czy więcej członków Towarzystwa Strażnica było prześladowanych w roku 1914, czy w roku 1934?

Czy majątek tej organizacji odebrano w roku 1914, czy w roku 1934?

Czy Hitler od roku 1934 nie odegrał większej roli w rozpętaniu drugiej wojny światowej, niż kto inny w roku 1914?

Która wojna pochłonęła więcej ofiar, ta z roku 1914, czy ta wywołana przez Hitlera, który doszedł do władzy w roku 1934?

Na zakończenie trzeba wspomnieć, że Towarzystwo Strażnica samo zmieniało wiele elementów związanych z „czasami pogan”. Opisujemy to w innych naszych tekstach. Co zmieniano w przeszłości?

Oto skrótowy wykaz:

początek „czasów pogan”: rok 606 przez Chr., a od roku 1943 to rok 607;

koniec „czasów pogan”: rok 1914, rok 1915, ponownie rok 1914;

co symbolizuje drzewo z tekstu Dn 4 (trzy nauki);

powoływanie się w kwestii „czasów pogan” na Wielką Piramidę (do 1928 r.);

oczekiwania związane z końcem „czasów pogan”;

deptanie Jerozolimy (ziemskiej lub niebiańskiej);

historia neguje lub potwierdza rok 606 i 607 przed Chr.;

dokładny czas końca „czasów pogan”: 1 października; prawdopodobnie lipiec; prawdopodobnie 20 września; około 21 września; 1 października; 1 sierpnia; 1 października; 4/5 października; październik 1914 roku (przy niektórych datach wchodził w rachubę rok 1915).

C. T. Russell jednak, na wiele lat wcześniej, w roku 1894, tak oto pisał:

„Nie ma potrzeby zmieniać wyliczeń, nawet nie powinniśmy tego robić, ponieważ to nie są nasze daty, lecz Boże” (ang. Strażnica 15.07 1894 s. 1677 [reprint]).

Natomiast J. F. Rutherford też zapewniał o Boskim pochodzeniu jego chronologii:

„Te wewnętrzne połączenia dat dają o wiele większą moc, aniżeli można by doszukać się w innych chronologjach. Niektóre z nich są tak dalece godne uwagi, że wykazują jasno, że chronologjataniejestludzka, alepochodziodBoga. Ponieważ jestBoskiegopochodzenia i przezBogajestpotwierdzona, chronologja obecnej prawdy wyróżnia się z pośród innych, jako absolutnie i bez zastrzeżeń dokładna i ścisła” (Strażnica 01.09 1922 s. 266 [ang. 15.07 1922 s. 217]).

Omówienie powyższych zagadnień związanych z „czasami pogan”.

Artykuły:

Koniec „czasów pogan” i „koniec świata” – co wyznaczały i oznaczają dla Świadków Jehowy?

Czasy Pogan – czy zmieniane przez Towarzystwo Strażnica?

Rok 606 czy 607 przed Chr. i inne daty alternatywne.

Książki:

Zmienne nauki Świadków Jehowy. Najważniejsze zmiany w doktrynie Towarzystwa Strażnica w latach 1879-2011 (2020).

Jak w Towarzystwie Strażnica ‘rodziła się’ koncepcja niewidzialnego przyjścia Chrystusa i nauka o roku 1914? (2020).

Wnioski Towarzystwa Strażnica wypływające z ewentualnej zmiany roku 606 przed Chr. na rok 587 przed Chr.

Na zakończenie publikujemy wnioski Towarzystwa Strażnica wypływające z ewentualnej zmiany roku 606 przed Chr., na rok 587 przed Chr.

Podaje ono, że „zmiana o jeden rok zburzyłaby cały system chronologiczny”, a cóż dopiero „gdyby zmieniło się o dziewiętnaście lat chronologię”!

Widać z tego, że Towarzystwo Strażnica stało się niewolnikiem swoich liczb, chronologii, dat i obliczeń oraz roku 606 przed Chr.

Co ciekawe, właśnie o wspomniany „jeden rok” zmieniono tę datę na rok 607 przed Chr., ale dokonano tego w roku 1943, a więc już po śmierci prezesa J. F. Rutherforda (zm. 1942) i na wiele lat po zgonie C. T. Russella (zm. 1916).

Oto końcowe wnioski Towarzystwa Strażnica z roku 1922:

„Niema potrzeby wykazywać, że gdyby zmieniło się o dziewiętnaście lat chronologię, to czas od Jakóba do Jezusa byłby skrócony z 1845 na 1826 lat i cały system dat oparty na »Żydowskiem porównaniu« by upadł; że system dat lat miłościwych wypadłby ze swej obecnej symetrji; że porównanie 2520 lat by znikło; że cały system dat zostałby rozproszony; że nie byłoby podstawy do wierzenia w powstały z tego galimatjas chronologiczny; że nie byłoby zdrowej podstawy do wierzenia w obecność Pana, miejsce i pracę Pastora Russella, koniec wieku, pracę żniwa ani w żaden z druków ogłoszonych przez Towarzystwo. Wiele lat temu Pastor Russell rozważał gruntownie to wszystko i oświadczył w artykule, który niedługo przedrukujemy, że zmiana o jeden rok zburzyłaby cały system chronologiczny” (Strażnica 01.08 1922 s. 236 [ang. 15.06 1922 s. 187]).

Interesujące jest to, jak jeszcze (prócz wymiarów Wielkiej Piramidy) chronologię dotyczącą roku 1914 potwierdzało Towarzystwo Strażnica w roku 1922. Chodzi o dodawanie okresów po 1845 lat:

„Rok 1845 jest znaczny, ponieważ jest to liczba lat w porównaniu Żydowskiego i Ewangelicznego wieków. Od śmierci Jakóba do roku 1813 przed Chr. (prawdopodobnie w jesieni) do śmierci Jezusa do roku 33 po Chr. (na wiosnę) upłynęło 1845 lat. Ważne wypadki, jakie zaszły w wieku Ewangelicznym, i które poprzedzone były podobnemi zdarzeniami 1845 lat przedtem, w wieku Żydowskim, zachodzą w odpowiadających sobie porach w obydwu wiekach. Gdy jeden wiek położono na drugi, wszystkie równoległe daty zgadzałyby się ze sobą co do miejsca.

Drugi upadek cywilizacji Żydowskiej, rozpoczynający się Roku Pańskiego 69, jest równoległy z początkiem upadku ciwylizacji Chrześciańskiej w roku 1914-ym; albowiem wypadki te oddzielone są od siebie o 1845 lat i są jednakowo wybitne i łatwe do rozpoznania” (Strażnica 01.09 1922 s. 267 [ang. 15.07 1922 s. 219] w cytacie zachowano oryginalną pisownię).

Dziś to potwierdzanie roku 1914, poprzez okres 1845 lat i rok śmierci Jakuba, od wielu już lat jest nieaktualne w Towarzystwie Strażnica. To ostatnie wydarzenie przeniesiono z roku 1813 na 1711 p.n.e., a okres 1845 nie ma już żadnego znaczenia w nauce Świadków Jehowy:

„1711 p.n.e. Śmierć Jakuba Rodz. 47:28” („Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne” 1998 s. 294).

Widać jak krucha jest argumentacja Towarzystwa Strażnica, skoro to, co było dodatkowym dowodem, okazuje się zaledwie po kilkunastu latach odrzuconym wsparciem (paralelizm dotyczący 1845 lat odrzucono w roku 1932, a rok 1813 zmieniono w roku 1935).

Były też i inne liczne metody oraz potwierdzenia dla wyliczenia roku 1914, które jednak zostały z czasem odrzucone. Wszystkie je opisaliśmy w książce pt. Jak w Towarzystwie Strażnica ‘rodziła się’ koncepcja niewidzialnego przyjścia Chrystusa i nauka o roku 1914? (2020), w rozdziale Różne metody wyliczania roku 1914.

Dodatek. Inna propozycja matematyczna dotycząca 2520 lat

Poddając się metodzie wyliczenia „czasów pogan”, stosowanej przez Towarzystwo Strażnica i przyjmując jego założenia, możemy dojść do całkiem innych wyników niż ono.

Świadkowie Jehowy tak są zapatrzeni w rok 1914, że nie zauważyli błędów wyliczenia swych przywódców.

Pierwszym założeniem książki pt. Prowadzenie rozmów na podstawie Pism jest to, że rokbiblijny, to znaczy 1 czas, ma 360dni:

Biblijny „czas”, czyli rok = 12 × 30 dni = 360 (Obj. 11:2, 3; 12:6, 14). (2001, 2010 s. 72).

Po przyjęciu zasady, że jeden dzień oznacza jeden rok (w Biblii w dwóch konkretnych przypadkach [Lb 14:34, Ez 4:6], a nie kiedy się podoba Towarzystwu Strażnica), a 2520 dni to tyleż lat, pamiętajmy, że jest to 2520 lat, ale 360-dniowych.

Wynika z tego, że dodając 2520 lat do roku 607 przed Chr. i otrzymując rok 1914 musimy odjąć od każdego roku 5,24 dnia (bo są to lata po 360 dni, a nie po 365,24), co daje nam rok 1878.

Jeśli zaś przyjmiemy od Świadków Jehowy, bez zastrzeżeń, rok 1914 i zechcemy uzupełnić go o „pominięte” 5,24 dni w każdym z 2520 lat (bo są to według Towarzystwa Strażnica lata 360-dniowe, patrz powyżej), to otrzymamy rok 1950.

Widać więc, że jakby nie liczyć, to data Świadków Jehowy nie jest właściwa. Nawet poddając się ich wyliczeniu, dochodzimy do roku 1878 lub 1950, a nie do roku 1914.

Przyjęcie 365-dniowego roku, a nie 360-dniowego, do końcowego obliczenia roku 1914, Świadkowie Jehowy motywują tym, że Izraelici co parę lat wyrównywali rok kalendarzowy, dodając kilka dni, co dawało im średnio 365 dni w roku.

Jeśli jednak wprowadzają oni tę zasadę, jak Izraelici, to powinni zastosować ją już na początku obliczenia, gdy przyjęli rok biblijny 360-dniowy (patrz powyżej). Wtedy nie otrzymaliby 2520 lat (7 x 360), lecz 2555 lat (7 x 365), względnie 2556,68 (7 x 365,24). Końcowy wynik brzmiałby: rok 1950 lub 1952.

Świadkowie Jehowy powinni więc być konsekwentni i albo przyjmować od początku do końca rok 360-dniowy, albo 365-dniowy, a nie, raz jeden, raz drugi.

Okazuje się również, że Towarzystwo Strażnica, gdy było mu to potrzebne, dodawało okres 2520 lat do całkiem innej daty, niż rok 606 czy 607 przed Chr.

Otóż w latach 20. XX wieku rok 1799, jako początek „czasu końca”, miał podobno uzasadnienie już w Starym Testamencie od 721 roku przed Chrystusem, a później powiązany był z Rewolucją Francuską. Otrzymywano go przez pewne dodawanie:

„Pod datą 721 przed Chr., dziesięć lat po chorobie Ezechyjasza, nie było wypadku; data owa jest tylko znakiem albowiem doniosłe zajście, jakiemu ona odpowiada w pozafigurze, nastąpiło dziesięć lat po 1789 po Chr. – w roku 1799 po Chr., 2,520 lat po 721 przed Chr.Zdawało się w roku 1789-ym, jakoby krwawa Rewolucja Francuska była początkiem końca świata, lecz tak nie było, gdyż rozpoczęcie Czasu Końca starego porządku rzeczy odłożone zostało o dziesięć lat, aż do roku 1799-go po Chr. i wtenczas zaczął się Czas Końca świata, który dobiegł swego kresu 115 lat później, w roku 1914. Te dziesięć lat wykonały jednak ważną pracę” (Strażnica 01.01 1923 s. 8 [ang. 15.11 1922 s. 359-360]).

Czyli widzimy, że rok 1799 można było wyliczyć przez dodanie 2520 lat, znanych z innych kalkulacji („czasy pogan”), do roku 721 przed Chr.

Jakie to proste było: 721 r. przed Chr. + 2520 lat = 1799 rok.

Widzimy z tego, że dla Towarzystwa Strażnica każda data jest dobra do przeprowadzania wyliczeń, które są mu akurat do czegoś potrzebne.

Interesujące jest to, jak podano w tabeli, że rok 721 przed Chr. nie miał żadnego wielkiego znaczenia, a jednak posłużył do ważnego wyliczenia:

„721 przed Chr. Koniec dziesięciolecia po chorobie Ezechyjasza; data jest znakiem chronologicznym, nie odznaczona żadnym wypadkiem, lecz przeznaczona do wskazania paraleli” (Strażnica 01.01 1923 s. 6 [ang. 15.11 1922 s. 358]).

Co ciekawe, pretekstem do powyższego wyliczenia jest „choroba Ezechiasza”, zupełnie podobnie jak w przypadku Nabuchodonozora (Dn 4:16-32 [4:13-29, BT]), gdy Świadkowie Jehowy obliczają rok 1914. Czy te ich przypadłości miały tak wielkie znaczenie dla historii ludzkości i świata?

Oczywiście Rutherford przejął to wyliczenie roku 1799 z dawniejszych publikacji z czasów Russella (patrz ang. Strażnica 15.06 1905 s. 3574 [reprint]).

Składam także podziękowanie J. Romanowskiemu i K. Kozakowi za pomoc w tworzeniu tego tekstu.