JUŻ ZAWSZE CIESZ SIĘ ŻYCIEM!
„Okazuj wdzięczność Jehowie i Jezusowi za to, co dla ciebie zrobili”
|
|
 wyd.2021
|
|
|
|
 str.115
|
|
str.115 |
|
|
str.115
|
Pismo Święte nie mówi nic o prezencie, jaki dał "Jehowa" w postaci okupu, natomiast mówi o dziękowaniu Bogu i Jezusowi:
Biblia Tysiąclecia
|
Rz 8, 1
|
1 Tm 1, 121
|
|
|
str.115
|
O, już wygląda to poprawnie, czyli "Bogu i Jezusowi", natomiast w proponowanym przez Świadków Jehowy wersecie, nie ma ani słowa o "Ojcu, Jehowie":
J 14, 21
|
Pan Jezus nigdzie nie powiedział, że Jego Ojciec ma na imię "Jehowa". Nawet podczas modlitwy nigdy nie wypowiedział tego słowa.
|
|
str.115
|
J 3, 16-18
|
|
Zauważmy, że Pan Jezus nie mówi o wierze w "Boga, Jehowę" albo w "Ojca, Jehowę".
 Ewangelia według św. Jana
|
 wyd.2020
|
 Katolicki Komentarz do Pisma Świętego
|
|
Komentarz do J 3, 16-18
 str.54
|
 str.55
|
|
|
str.115
|
Czytamy Jana 14:21:
J 14, 21
|
|
O Ojcu, "Jehowie" nie ma ani słowa w tym wersecie.
|
|
str.115
|
O wdzięczności "Jehowie" Pismo Święte nie wspomina!
|
|
str.115
|
Owszem, Pismo Święte mówi o Wieczerzy Pańskiej, natomiast nie mówi o "Pamiątce śmierci Jezusa". To w publikacjach Świadków Jehowy jest znany ten termin. Oprócz terminu Wieczerza Pańska użytego przez św. Pawła, mamy jeszcze inny termin użyty przez św. Łukasza, w Dziejach Apostolskich:
Dz 2, 42
|
Dz 20, 7
|
Wyrażenie "łamanie chleba" w Biblii Świadków Jehowy nie ma:
|
|
 wyd.2022 PDF
|
|
Dz 2, 42
 str.1514 |
Dz 20, 7
 str.1543 |
Jak czytamy powyżej, Świadkowie Jehowy usunęli wyrażenie "łamanie chleba", które jest technicznym opisem Ostatniej Wieczerzy:
(za zgodą wydawcy) Vocatio
|
Kod gram.
Tablica kodów
|
 wyd.2017
|
|
Dz 2, 42
 str.603 |
Dz 20, 7
 str.731 |
|
|
str.115
|
Pan Jezus nie ustanowił "uroczystości", ustanowił natomiast dwa Sakramenty: Eucharystii i kapłaństwa.
Odprawiane tego dnia uroczystości kościelne symbolizują gromadzenie się uczniów Jezusa na Ostatniej Wieczerzy. Podczas wieczornej liturgii Wieczerzy Pańskiej biskupi i kapłani dokonują obrzędu umycia nóg, który symbolizuje służebny charakter kapłaństwa i realizację Chrystusowego testamentu "wzajemnej miłości". Zwyczaj ten nawiązuje do umycia nóg apostołom przez Chrystusa, co - jak zapisał św. Jan - stało się w Wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy. Wówczas - według ewangelisty - Jezus powiedział: "Dałem wam (…) przykład, abyście i wy tak czynili, jak ja wam uczyniłem".
Po Wieczerzy Pańskiej Najświętszy Sakrament jest przenoszony do tzw. Kaplicy Przechowania (Ciemnicy), gdzie odbywa się jego adoracja. Na pamiątkę modlitwy Jezusa w Ogrodzie Oliwnym, a następnie jego pojmania i uwięzienia, adoracja trwa przynajmniej do północy. Wyraża wdzięczność wiernych za dar ustanowienia Eucharystii. W czasie czuwania wierni rozważają ostatnie chwile Jezusa przed męką i śmiercią na krzyżu.
Najstarszy dokument opisujący liturgię Wielkiego Tygodnia w Jerozolimie z IV w. mówi o dwóch mszach w Wielki Czwartek. Podobnie było w V wieku w Rzymie za czasów papieża Leona. W obu przypadkach, oprócz mszy Wieczerzy Pańskiej, odprawiano msze pojednania pokutników i poświęcenia olejów. Później utarł się zwyczaj odprawiania jednej mszy, podczas której biskup święcił również oleje. Dawną praktykę przywróciła reforma papieża Piusa XII.
Obecnie dwie msze w Wielki Czwartek odprawia się tylko w kościołach katedralnych. W innych kościołach - zgodnie z tradycją - wolno w tym dniu odprawić tylko jedną mszę w godzinach wieczornych, nazywaną mszą Wieczerzy Pańskiej.
W obrządku greckim msza św. sprawowana w Wielki Czwartek jest wigilijną mszą Wielkiego Piątku, czyli Wigilią Paschy Chrystusa Ukrzyżowanego. Wieczorne nabożeństwo w Wielką Sobotę jest z kolei nazywane Wigilią Paschy Zmartwychwstania. Ta sama myśl przyświeca odnowionej liturgii rzymskiej, gdyż msza Wieczerzy Pańskiej zastępuje nieszpory i stanowi początek Triduum Paschalnego.(PAP)
Msza uobecnia w sposób mistyczny, tajemniczy, niewidzialny dla oczu mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Uobecnia pod postaciami chleba i wina. Oczy widzą nadal chleb i wino. Ale wiara nam mówi, że po kapłańskim przeistoczeniu, to jest po wypowiedzeniu przez kapłana słów: „To jest Ciało moje” i „To jest Krew moja”, postacie chleba i wina przemieniają się w Ciało i Krew Jezusa."
|
|
str.115
|
Sama Wieczerza Pańska nie jest uroczystością, jest Ofiarą, jest uobecnieniem krwawej ofiary Chrystusa na krzyżu, nie jest też jej powtarzaniem. Pan Jezus umarł raz i więcej razy nie umiera. Jeśli Msza Święta jest Ofiarą, to potrzebny jest do tego kapłan i ołtarz na którym składa się ofiarę. Na Mszy Świętej składa się ofiarę czystą, zgodnie ze słowami proroka Malachiasza. Ofiara czysta, to chleb i wino:
| Ml 1, 11 | Hbr 13, 10 |
|---|---|
|
"Albowiem od wschodu słońca aż do jego zachodu wielkie będzie imię moje między narodami, a na każdym miejscu dar kadzielny będzie składany imieniu memu i ofiara czysta." |
"Mamy ołtarz, z którego nie mają prawa spożywać ci, którzy służą przybytkowi" |
Czy Świadkowie Jehowy mają ołtarz, na którym jest składana ofiara czysta, chleb i wino. Czy Świadkowie Jehowy mają kapłanów (gr. presbiteros), którzy są wyświęcani przez biskupów (gr. episkopos) przez nałożenie rąk, jak to czynił pierwotny kościół? Czy Świadkowie Jehowy mają ważną sukcesję apostolską? Czy Świadkowie Jehowy mają poprzedników w wierze, którzy nauczali to samo, co nauczają dzisiaj?
Co konkretnie Pan Jezus powiedział, aby czynić to na Jego pamiątkę? Nie wystarczy podać tylko jeden werset z Ewangelii wg św. Łukasza, trzeba zebrać wszystkie wersety mówiące o Ostatniej Wieczerzy i dopiero wówczas będziemy wiedzieć, co mamy czynić:
| Mt 26, 26-27 | Łk 22, 19 | 1 Kor 11, 26 |
|---|---|---|
| "A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy" | "Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!»" | "Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie." |
Jak czytamy, aby głosić "śmierć Pańską" należy czynić to, co Pan Jezus nakazał podczas Ostatniej Wieczerzy, czyli spożywać. To co się dzieje na corocznych spotkaniach "Pamiątki śmierci" (podawanie sobie z rąk do rąk) nie ma nic wspólnego z Pismem Świętym.
|
 Święty Paweł
|
 2008
|
|
Łk 19, 22-23
str.2318
|
Już św. Paweł miał pretensje do Koryntian:
1 Kor 11, 20-22
 str.2503 |
Zauważmy, iż ma to być spotkanie na Eucharystii, na "łamaniu chleba", gdzie spożywa się Ciało i Krew Chrystusa, a nie mają to być zwykłe posiłki, jak to się robi w domach:
1 Kor 11, 27
|
str.2503 |
Tekst klasyczny na potwierdzenie rzeczywistej obecności Chrystusa w Eucharystii.
1 Kor 11, 29
 str.2504 |
Tzn. bez należytego uświadomienia sobie, że spożywa prawdziwe Ciało i pije prawdziwą Krew Chrystusa.
|
str.2503 |
|
str.2504 |
|
|
 str.117
|
Pismo Święte nie używa nazwy "Pamiątka śmierci", natomiast czytamy o "Wieczerzy Pańskiej" oraz o "łamaniu chleba". Natomiast, dlaczego Świadkowie każą odczytać tylko fragment z Ewangelii wg św. Łukasza, a nie proponują odczytać wszystkich wersetów mówiących o Wieczerzy Pańskiej? Przypomnijmy:
| Mt 26, 26-27 | Łk 22, 19 | 1 Kor 11, 26 |
|---|---|---|
| "A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy" | "Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!»" | "Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie." |
Dlaczego nie przytoczono fragmentu z Ewangelii wg. św. Mateusza? Czytamy tam, że Pan Jezus powiedział: "bierzcie i jedzcie". Świadkowie Jehowy celowo powołali się tylko na Łk 22, aby narzucić zachowanie się uczestników ich corocznego spotkania, a więc podawania sobie z rąk do rąk talerzyka z chlebem i kieliszka z winem. Owszem, są wyjątki. Zdarza się bowiem, że na takich spotkaniach pojawią się tzw. "pomazańcy". Oni spożywają. Na ilustracji zamieszczonej w książce widzimy wędrujący kielich z winem:
|
str.117
|
Świadkowie Jehowy twierdzą, iż chleb i wino, to tylko:
|
str.117
|
Dlatego właśnie Świadkowie Jehowy dopasowali już swoją Biblię do wierzeń, które głoszą:
|
|
|
wyd.2022 PDF
|
|
Łk 22, 14. 17
str.1467
|
Łk 22, 19-20
 str.1468 |
Dla Świadków Jehowy chleb nie jest Ciałem, a wino nie jest Krwią Chrystusa. Mało tego, wstawili do w.17 wyrażenie, którego nie ma tekście greckim Nowego Testamentu. Uczynili to widocznie po to, aby pasowało już do zachowania się Świadków Jehowy jak widzimy na ilustracji zamieszczonej w książce. Pan Jezus nie powiedział, że "to oznacza moje ciało", nie powiedział też "podawajcie jeden drugiemu", tylko rozdzielcie między sobą. W w. 20 wstawili słowo "oznacza", choć nie występuje tam słowo gr. estin. Sprawdźmy:
|
(za zgodą wydawcy) Vocatio
|
Kod gram.
Tablica kodów
|
wyd.2017
|
|
Łk 22, 17-20
 str.430 |
 str.431 |
Zastanówmy się nad takim aspektem. Świadkowie Jehowy pewnie przyznają, że katolicka dogmatyka jest sprzeczna z Pismem Świętym i każdy ksiądz nie uczy prawdy. W przypadku Eucharystii ksiądz błądzi, ponieważ chleb i wino nie przemieniają się podczas każdej Mszy Świętej w Ciało i Krew Chrystusa. Z taką argumentacją zgodzą się Świadkowie Jehowy. Kiedy ksiądz katolicki porzuca wiarę katolicką i zaczyna nauczać, że chleb i wino to tylko symbole, to czy były już ksiądz naucza prawdy? Przecież takie nauczanie zgadza się z nauką Świadków Jehowy. To przecież tylko symbole, prawda?
|
|
 wyd.2001
|
|
str.229 |
Wszystko jest jasne. Czy były ksiądz katolicki naucza tak samo jak Świadkowie Jehowy? Ależ oczywiście. Tym katolickim księdzem był Johannes Greber, o którym kiedyś wspominało Towarzystwo Strażnica:
|
 wyd.ok.1958
|
|
|
 str.78 |
 str.79 |
A więc sprawa jest jasna. Były ksiądz katolicki porzuca kapłaństwo i zostaje spirytystą, czyli... zaczyna wywoływać duchy. Wydaje też książkę i we wstępie pisze:
|
|
|
|
 str.257
|
A więc Johannes Greber jako spirytysta jak się patrzy. W roku 1937 wydaje swój własny przekład Nowego Testamentu. Jego żona miała jako medium podczas seansów spirytystycznych otrzymywać od duchów wyjaśnienia, w jaki sposób należy oddać niektóre wersety Pisma Świętego. Jak duchy podpowiedziały w jaki sposób oddać słowa Pana Jezusa:
|
 wyd.1937
|
|
|
Mt 26, 26-28
 str.64
|
Mk 14, 22-24
 str.99
|
| Johannes Greber | Świadkowie Jehowy |
|---|---|
|
„Take and eat this. It is the symbol of my body” „For this is the symbol of my blood” (Mt 26, 26. 28) „it is the symbol of my body” „This is the symbol of the blood” (Mk 14, 22. 24) |
"Ustanawiając Pamiątkę, Jezus tak powiedział o przaśnym chlebie, który podał apostołom: „To oznacza moje ciało” (Marka 14:22). Chleb ten był symbolem jego bezgrzesznego ciała Podając wiernym apostołom wino, Jezus powiedział: „To oznacza moją ‚krew przymierza’, która ma być wylana za wielu” (Marka 14:24). Wino było symbolem jego krwi." |
O tym, że The New Testament spirytysty Grebera został dostosowany do doktryny spirytystycznej, świadczy m.in. nie tylko zmiana słów Jezusa w powyższych wersetach, ale też poprzez użycie określenia medium wobec osób posiadających dar języków w 1 Liście do Koryntian:
1 Kor 12, 28
 str.307
|
O spirytystycznym rodowodzie Nowego Testamentu Grebera wspominają nawet Świadkowie Jehowy w jednej ze swoich publikacji:
 1961 Nr 8
|
 str.3
|
Tekst w oryginale z The New Testament
str.15
|
Ciekawe zakończenie jest w tej broszurze Świadków Jehowy, która już była cytowana powyżej:
|
|
wyd.ok.1958
|
|
|
|
str.84 |
Jeżeli The New Testament Grebera był inspirowany przez demony podczas seansów spirytystycznych, a tłumaczenie Grebera Mt 26, 26-28 oraz Mk 14, 22-24 jest tożsame z nauką Świadków Jehowy, to... niech każdy sam wyciągnie sobie wnioski.
