Przykłady niekonsekwentnego użycia przez Przekład Nowego Świata słowa Kyrios - Pan i Theos - Bóg.

Autor: Jan Lewandowski 2003-02-03

Biblia Świadków Jehowy w wyjątkowo niekonsekwentny sposób traktuje termin Theos - Bóg występujący w NT. Z jednej strony w sposób bezpodstawny zastępuje go słowem Jehowa (nawet wtedy, gdy nie jest to cytat z ST zawierający tetragram - wykaz niżej) a z drugiej strony w pewnych księgach NT pozostawia termin "Bóg" z konsekwencją idącą do tego stopnia, że zupełnie pozbawia te księgi imienia Jehowa. Oto księgi NT w Przekładzie Nowego Świata, które dzięki tłumaczom Przekładu Nowego Świata określają Boga konsekwentnie terminem Bóg, ale nigdy Jehowa:

3 listy Jana (aż ok. 67 razy używają określenia Bóg, Boże, Boży),

1 list do Tymoteusza (22 razy używa określenia Bóg, Boga, Boże, Boży),

List do Filipian (aż 22 razy używa określenia Bóg, Boga, Boże, Boży),

List do Tytusa (13 razy używa określenia Bóg, Boga, Boże, Boży),

List do Filemona (kilka razy używa określenia Bóg, Boga).

Jak widać tłumacze Przekładu Nowego Świata na chybił trafił wstawiający tetragram do NT, w całości pozbawili imienia Bożego pewne księgi. Natomiast ci sami tłumacze w innych księgach NT wstawili już na chybił trafił i bezpodstawnie słowo Jehowa zamiast słowa Bóg, w dodatku zrobili to w miejscach, które nie były cytatami z ST zawierającymi tetragram, zamiast tego zawierają one słowo Bóg nie tylko w greckim tekście interlinearnym wydanym przez samych Świadków Jehowy, ale nawet w najstarszych i najwiarygodniejszych kodeksach NT.

Oto wykaz takich miejsc, które podaję wraz z obszerną krytyką tekstu poświadczające wersję z Theos w przypadkach gdy aparat tekstualny NT podaje pewne zróżnicowane warianty dla omawianego fragmentu:

Dz 13:44. Określenie "słowo Boże" oddane zostało tu jako "słowo Jehowy"; Interlinearny tekst grecki Świadków Jehowy NWT (pt. The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures, Brooklyn 1985 [dalej w tekście określany jako: interlinearny NWT]) też ma tu określenie "słowo Boga" - użyto tu więc słowa "Theos" [oczywiście w odpowiednim dla szyku zdania przypadku gramatycznym]; tak mają też manuskrypty B, Efrema, Oksfordzki, manuskrypt Psi z Athos z IX wieku, minuskuła nr 614, Peszitta i zrewidowana wersja Peszitty w wersji Filoksenesa i Tomasza z Harklei (VII wiek po Chrystusie). Świadkiem dla lekcji z Theos w Dz 13:44 są też najbardziej wiarygodne grupy manuskryptów uncjalnych z grupy bizantyńskiej [L P] reprezentującej greckie manuskrypty z II wieku po Chrystusie, a także grecki lekcjonarz nr 60 (z XI wieku), 3 manuskrypty starołacińskie (z V, XII i XIII wieku), Wulgata klementyńska oraz bardzo stara koptyjska proto-bohairycka wersja NT (III wiek po Chr.). Za lekcją Theos w Dz 13:44 świadczą wreszcie Chryzostom, wersje armeńskie NT (V wiek) i starosłowiańskie (IX wiek).

Dz 18:21 W tym wersie słowo "Bóg" oddano też jako "Jehowa"; Powyższy interlinearny tekst grecki NWT też ma tu "Theos" - Bóg [oczywiście w odpowiednim dla szyku zdania przypadku gramatycznym] i tak też najstarsze i najlepsze kodeksy: S (synaicki - znany też jako alef), A (aleksandryjski), B (watykański), a także Vg (Wulgata) i Peszitta.

Kol 3:16 W wersie tym greckie słowo "Bóg" zastąpiono słowem Jehowa; w powyższym interlinearnym greckim tekście NWT też mamy "Bóg" - Theos [w odpowiednim dla szyku zdania przypadku gramatycznym] i tak mają też najstarsze i najlepsze manuskrypty NT: P 46, S, A, B, C (palimpsest Efrema) oraz D (Bezy), Vg, Peszitta i zrewidowana wersja Peszitty w wersji Filoksenesa. Ponadto za lekcją z Theos w Kol 3:16 świadczą: manuskrypt F (0 10, tzw. z Cambridge) z IX wieku, G (0 12 z Utrechtu) z IX wieku, wyżej wspomniany manuskrypt Psi z Athos, majuskuła 0 75 (X wiek), minuskuły nr 6, 33, 81, 365, 424, 1739, 1881, 2464 (wszystkie od IX do XIV wieku), 6 wersji starołacińskich z okresu od V wieku do XIV wieku, Wulgata, Peszitta i wyżej wspomniana zrewidowana wersja Peszitty w wersji Filoksenesa i Tomasza z Harklei; także wyżej wspomniana koptyjska proto-bohairycka i koptyjsko sahidycka. Wreszcie za lekcją Theos w Kol 3:16 świadczą wyżej wspomniane wersje armeńskie NT z V wieku, późnołacińscy ojcowie Kościoła (Teodoret, Chryzostom, Klemens, Speculum).

1 Tes 4:6 W wersie tym grecki zwrot "Bóg" zastąpiono słowem Jehowa; w powyższym interlinearnym greckim tekście NWT mamy tu Kyrios "Pan" [w odpowiednim dla szyku zdania przypadku gramatycznym] i tak mają też najstarsze i najlepsze manuskrypty: S, A, B, Vg. Jednakże starszy o ok. 100 lat od tych kodeksów Orygenes bardzo dokładnie cytujący ten wers (Homilie o księgach Rodzaju, Wyjścia, Kapłańskiej, tom II, homilia IV, 4) zaświadcza nam przez swoje przytoczenie, że w 1 Tes 4:16 było w interesującym nas miejscu słowo Theos - Bóg. Tak też ma Biblia Tysiąclecia.

Jk 2:23 Greckie słowo "Bóg" zastąpiono w tym wersie słowem Jehowa (Abraham "przyjacielem Jehowy"); w powyższym interlinearnym greckim tekście NWT też jest "Bóg" - Theos [w odpowiednim dla szyku zdania przypadku gramatycznym] i tak mają też najstarsze i najlepsze kodeksy: S, A, B, Vg, Peszitta.

Jk 3:9 W tym wersie greckie słowo "Bóg" zastąpiono słowem Jehowa; w powyższym interlinearnym greckim tekście NWT jest tu Kyrios - Pan [w odpowiednim dla szyku zdania przypadku gramatycznym] bo tak mają najstarsze manuskrypty S, A, B i C. Jednakże starsze od tych świadków NT wyżej wspomniane wersje koptyjskie proto-bohairycka i sahidycka z III wieku, mają w tym miejscu słowo Theos - Bóg [oczywiście w odpowiednim dla szyku zdania przypadku gramatycznym]. Tak mają też kodeksy: Vg i zrewidowana wersja Peszitty w wersji Filoksenesa. Ponadto Świadkiem dla lekcji z Theos w Jk 3:9 są też najbardziej wiarygodne grupy manuskryptów uncjalnych z tzw. grupy bizantyńskiej [K L] reprezentującej greckie manuskrypty z II wieku po Chrystusie.

2 P 3:12 Słowo "Bóg" oddano w tym wersie jako "Jehowa"; Powyższy interlinearny tekst grecki NWT też ma tu "Theos" - Bóg [oczywiście w odpowiednim dla szyku zdania przypadku gramatycznym] i tak też najstarsze i najlepsze kodeksy: S, A, B, Vg i zrewidowana wersja Peszitty w wersji Filoksenesa.

Towarzystwo Strażnica zgadza się z tym, że kopiści chrześcijańscy w późniejszych wiekach zastępowali tetragram także słowem Theos - Bóg (por. Chrześcijańskie Pisma Greckie, Brooklyn 1994, str. 408; por. też powyższy The Kingdom Interlinear......, str. 11, wraz z obszerną bibliografią tamże). Jeśli więc Towarzystwo Strażnica uważa, że odstępcy zastępowali tetragram słowem Bóg, to czemu konsekwentnie nie wstawiło ono w swym NT tetragramu wszędzie tam gdzie znajdujemy w Biblii NT Świadków Jehowy słowo Bóg? Czemu tylko w powyższych szczątkowych przykładach na powrót zastąpiono słowo Bóg imieniem Jehowa, a nie zrobiono tak we wszystkich miejscach NT, które mają Theos - Bóg. Czemu tak właśnie nie zrobiono na powrót określając Boga imieniem Jehowa choćby w jednej z powyższej wymienionych ksiąg NT, które w Biblii Świadków Jehowy ani razu nie mają imienia Bożego, za to określają Jehowę cały czas terminem Bóg?

Przykłady niekonsekwentnego użycia przez Przekład Nowego Świata słowa Kyrios - Pan

Przekład Nowego Świata najczęściej używa w NT tytułu Kyrios - "Pan" w stosunku do Jezusa. Ponadto wiemy, że Przekład Nowego Świata w sposób bezsporny używa tego tytułu w stosunku do Boga Ojca w takich oto miejscach:

Mt 11:25; Łk 2;29; 10:21; Ap 11:15; Dz 4:24; Dz 17:24; Ap 6:10; Ap 11:4, por. też "Pański" - 1 Kor 5:5; 14:37; 15:58; Flp 2:30; Ap 1:10

Jednakże, istnieją też w NT miejsca, w których tytuł Pan nie odnosi się w sposób wyraźny ani do Jezusa, ani do Boga Ojca. Po prostu czasem nie wiadomo, czy termin ten dotyczy jednego, czy drugiego. Niewątpliwie miejsca te są dla tłumaczy Przekładu Nowego Świata solą w oku, ponieważ w tym momencie pojawia się problem: za pomocą jakich kryteriów mieli oni rozstrzygnąć o tym, które Kyrios odnosiło się do Jezusa, a które do Boga Ojca? Skąd wiadomo w których dokładnie miejscach wstawić słowo Jehowa zamiast słowa Pan? Sęk w tym, że nie wiadomo. Nawet kontekst często tu nie pomaga. Przekład Nowego Świata nie podaje ani razu takich kryteriów, nic dziwnego, skoro nie trudno się domyślić, że takowe nie istnieją. Brak takich kryteriów jest niewątpliwie wystarczającym powodem do tego, aby zaniechać decyzji opartej na bezpodstawnych i śliskich przesłankach odnośnie tego, w którym miejscu wstawić słowo Jehowa zamiast Kyrios w miejscach, które nie są zawierającymi cytatami z ST z miejsc zawierających tetragram. Mimo to tłumacze Przekładu Nowego Świata zrobili to, wstawiając w wielu miejscach NT słowo Jehowa zamiast Kyrios - Pan. Poniżej podaje takie oto śliskie miejsca, w których nie wiadomo, czy słowo Pan odnosi się do Boga Ojca, czy do Jezusa. Przekład Nowego Świata zostawia w tym miejscu słowo Pan, choć teksty te równie dobrze mogłyby się odnosić do Boga Ojca:

Mk 16:20; Dz 11:24; 20:19; 1 Kor 3:5; 1 Kor 6:17; 7:10; 7:32; 7:34; 7:35; 9:2; 11:11; 12:5; 15:58; 2 Kor 5:6; 5:8; 8:5; 8:19; 10:8; Gal 5:10; Ef 4:5; 5:8; 5:10; 6:1; Kol 3:20; 1 Tes 3:12; 2 Tes 1:9; 3:3-5; 3:16; 1 Tm 1:14; 6:15; 2 Tm 2:7; 2:22; 2:24; 3:11; 4:8; 4:17-18; 4:22; 1 P 2:13; 2 P 3:15.

Natomiast teraz podam wykaz prawie takich samych tekstów używających w NT słowa Kyrios - Pan, które nie są cytatami miejsc ST zawierających tetragram, i w których Przekład Nowego Świata tym razem postąpił inaczej niż powyżej, bezpodstawnie zmieniając słowo Kyrios - Pan na słowo Jehowa:

Dz 7:60; 8:25; 9:31; 11:21; 12:24; 13:2; 13:11; 13:12; 13:49; 14:3; 14:23; 15:17 (2 razy); 15:35; 15:36; 15:40; 16:14; 16:15; 16:32; 18:25; 19:20; 21:14; 2 P 2:9; 2:11; 3:8; 3:9; 3:10; Jk 1:7; 1:12; 4:10; 4:15; 5:14; 5:15; 2 Tes 2:13; 3:1; 1 Tes 1:8; Kol 1:10; 3;13; 3:22; 3:23; 3:24 (tu kontekst wyraźnie mówi o Panu jako Chrystusie a nie Jehowie - por. ostatnie zdanie w Kol 3:24); Ef 5:17; 5:19; 6:4; 6:7 (2 razy); 6:8; 2 Kor 10:18; 1 Kor 4:4; 4:19; 7:17; 10:21 (2 razy); 10:22; 11:32; 16:7; 16:10; Rz 12:11; 14:4; 14:8 (3 razy).

Jest to podejście wysoce niekonsekwentne, ponieważ jak widać w Przekładzie Nowego Świata bez wyraźnych powodów raz słowo Pan w NT zastępuje się słowem Jehowa a kiedy indziej nie. Jak widać jedynym kryterium jakie decydowało, że tłumacze Przekładu Nowego Świata wpisywali lub nie tetragram do miejsc nie będących cytatami z ST, były osobiste i samowolne upodobania tłumaczy.


Powrót do strony głównej
Opracował: Piotr Andryszczak
© 2007-2024