Z historii Świadków Jehowy:
1979 Nr 13 |
|
Zwróćmy uwagę, że w podanym wersecie nie pada sformułowanie "Świadkowie Jehowy":
|
![]() |
![]() |
Iz 43,10-12
![]() ![]() |
Świadkowie Jehowy na siłę chcą zrobić z pierwszych chrześcijan świadków Jehowy. Oto jak wygląda to w praktyce:
|
Świadkowie Jehowy chcą poprzez odpowiedni dobór terminów przejść od "pierwszych chrześcijan" do "chrześcijańskich świadków Jehowy":
|
|
"(...) Pierwsi chrześcijanie"
"(...) chrześcijanie z I wieku"
"(...) chrześcijańscy świadkowie z I wieku"
"(...) pierwszych chrześcijańskich świadków Jehowy"
"(...) chrześcijańskich świadkach Jehowy z I stulecia"
Od "pierwszych chrześcijan" redaktorzy książki przeszli do "chrześcijańskich świadków Jehowy z I stulecia". Po co to zrobili? Czy przypadkiem nie po to, by czytelnikowi wmówić, że w I w. byli chrześcijańscy świadkowie Jehowy i są również dzisiaj, znani jako Świadkowie Jehowy?
|
Dz 1,8
|
Ap 17,6
|
|
|
Świadkowie Jehowy nie byliby sobą, gdyby nie narzucali swojej interpretacji - warto nadmienić - nieznanej pierwszym chrześcijanom. W tej publikacji:
|
możemy zobaczyć takie oto zestawienie:
|
Już samo zestawienie zdjęcia, na którym widać śpiewających Świadków Jehowy na jakimś zgromadzeniu, z wersetem Dz 1,8 jest pewnego rodzaju manipulacją. Świadkowie Jehowy - jak sama nazwa wskazuje - nie są świadkami Jezusa. Wniosek jest więc oczywisty. Na tym zgromadzeniu nie stoją świadkowie Jezusa, lecz Świadkowie Jehowy. W artykule poświęconym wersetowi Dz 1,8 Świadkowie Jehowy cytują już ze swojej Biblii m.in. takie wersety:
|
Jezus tak nie oświadczył, iż "ze względu na jego imię..." uczniowie będą "tego świadkami". Jezus powiedział tak:
Łk 24,47
|
Interlinia Vocatio:
|
![]() |
![]() wyd.1997 |
Łk 24,46-48
![]() |
W imię Jezusa ma być głoszone nawrócenie, a nie "ze względu na jego imię". Świadkowie Jehowy potrafią też na swój własny sposób "wytłumaczyć" Dz 1,8:
|
Pan Jezus mógł użyć drugiego sformułowania, ale dlaczego nie użył? Jako Bóg-człowiek wiedział, że wówczas nie było żadnych "świadków na rzecz Jehowy", a chrześcijanie, to nie Świadkowie Jehowy, lecz świadkowie Jezusa.
Dz 1,8
|
Ap 17,6
|
W Piśmie Świętym nie ma ani słowa o "Świadkach Jehowy". No, ale skoro nie ma, to trzeba jakoś temu zaradzić. Świadkowie Jehowy wydając swoją Biblię, tak przetłumaczyli pewien werset:
|
Jk 2,7
![]() |
Jk 2,7
|
|
|
![]() |
Anonimowi "tłumacze" Przekładu Nowego Świata wyraźnie dopasowali werset, by odnosiło się to do nazwy "Świadkowie Jehowy". Próbują to nawet uzasadnić odnośnikiem "n":
![]() |
|
J 17,6
|
O tym, że Panu Jezusowi nie chodziło o "imię Jehowa", mówi nam kontekst całej wypowiedzi:
J 17,6-26
|
Jezus, Syn Boży, objawił nam Boga, jako miłującego wszystkich Ojca. O takie imię chodzi - Ojciec!
Wracając do Jk 2,7 i tłumaczenia PNŚ "...od którego zostaliście nazwani", to nawet interlinia wydana przez Towarzystwo Strażnica ukazuje nam, że padają tam inne słowa:
1 lutego 1998 |
str.32 |
|
|
wyd.1985 |
Jk 2,7
![]() |
Interlinia Vocatio:
|
![]() |
![]() wyd.1997 |
Jk 2,7
![]() |
Jak czytamy w tekście oryginalnym w Jk 2,7, nie ma podstaw do tłumaczenia "...od którego zostaliście nazwani". Takie tłumaczenie ma zabarwienie doktrynalne. Autor zwraca się do braci, do chrześcijan:
Jk 2,7
|
|
![]() |
Jk 2,7
![]() |
Podobną próbę dopasowania wersetu do swojej nazwy mamy w poniższym wersecie:
|
Dz 15,17
![]() |
Dz 15,17
|
|
|
![]() |
Jak czytamy, mamy wyraźną różnicę w tłumaczeniu. BT ma: "wzywane jest moje imię - mówi Pan", natomiast w PNŚ jest mowa o ludziach "nazwanymi od mego imienia". Jakiego imienia? W wersecie czytamy, że zamiast słowa Pan (gr. kyrios), mamy dwa razy słowo "Jehowa". Efekt jest taki, że czytający Przekład Nowego Świata odnosi wrażenie, że autor Dziejów Apostolskich pisał o... Świadkach Jehowy. Jest więc biblijny dowód nazwy głosicieli Strażnicy, którzy to nazwani są od "imienia Jehowy" - czyli: Świadkowie Jehowy. Aby rozwiązać ten problem, należy po prostu sprawdzić tekst oryginalny. Najpierw:
|
|
wyd.1985 |
Dz 15,17
![]() |
Interlinia Vocatio:
|
![]() |
![]() wyd.1997 |
Dz 15,17
![]() |
![]() |
Znaczenie słowa gr. słowa epikaleo:
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
W PNŚ w Dz 15,17 mamy odnośnik:
![]() |
który kieruje nas (środkowa szpalta) do:
![]() |
A Septuaginta:
|
Am 9,12
![]() |
|
|
(za zgodą wydawcy Vocatio) |
Am 9,12
![]() |
Widzimy więc, że cytat w Dz 15,16 pochodzi z greckiej Septuaginty (LXX), w którym występuje słowo kyrios - Pan. Jeśli weźmiemy kontekst, to zobaczymy iż:
|
Dz 15,7
|
Nie trzeba chyba przypominać, kto powołał św. Piotra. A inny werset:
Dz 15,12
|
Barnaba i Paweł w jakie imię czynili znaki i cuda?
Dz 15,8
|
Kim jest Ten, który zna nasze serca?
Jr 17,10
|
Ap 2, 18.23
|
Boskość Chrystusa widać jak na dłoni.
Wracając do:
|
Dz 15,17
![]() |
Warto zwrócić jeszcze uwagę na to, iż wstawienie słowa "Jehowa" do wersetu 17 miało też m.in. taki cel, by ukryć chrześcijańską prawdę o Bóstwie Syna Bożego, który stał się człowiekiem.
W pierwszej części w Am 9,12 w LXX, brak jest słowa kyrios. Świadkowie Jehowy samowolnie "poprawili" autora Dziejów Apostolskich, św. Łukasza i włożyli mu słowo, które nie przyszło mu nawet do głowy.
Jedynym argumentem jaki stosują Świadkowie Jehowy na uzasadnienie wstawienia w Nowym Testamencie słowa "Jehowa", to powoływanie się na przekłady, które powstały setki lat po Nowym Testamencie. W interlinii Świadków Jehowy (prawa szpalta) czytamy:
|
|
wyd.1985 |
Dz 15,17
![]() |
Przypis:
![]() |
Jak czytamy w przypisie, dowodem na wstawienie słowa "Jehowa" w pierwszej części wersetu ("pilnie szukali Jehowy"), są przekłady hebrajskie: J11-18,22,23, który pierwszy jest z roku...
|
Drugie występujące słowo "Jehowa" w Dz 15,7 ("mówi Jehowa"), Świadkowie Jehowy uzasadniają przekładami hebrajskimi oznaczone jako J7,8,10-18,20,22-24., a pierwszy J7 pochodzi z roku:
|
|
|
wyd.1969 |
|
- "wydał swoje tłumaczenie" - A więc dowodem ma być prywatny przekład Biblii? Czy tak późne przekłady z hebrajskiego (1599 i 1817) mają być dowodem na uzasadnienie wstawienia dwa razy słowa "Jehowa" do tekstu w Dz 15,17, mimo że w greckim tekście Nowego Testamentu występuje tylko jeden raz kyrios?
A gdyby do dnia dzisiejszego nikt nie przetłumaczył na język hebrajski Nowego Testamentu, jakich argumentów używano by na poparcie wstawienia słowa "Jehowa"? Pozostałby tylko:
![]() |
|
LORD - PAN nie pasowałby do koncepcji Świadków Jehowy z tezą o "przywróceniu imienia Bożego" w Nowym Testamencie. Nie ma przekładów hebrajskich, nie ma "dowodów". Byłby też problem z uzasadnieniem nazwy Świadkowie Jehowy opierając się na Dz 15,17:
"aby pozostali ludzie pilnie szukali [kogo]???"
Dz 15,17
|
Dz 17,27
|
J 20,28
|
Warto jeszcze zwrócić uwagę, iż Świadkowie Jehowy przemilczają niewygodne słowa, kiedy pełne zacytowanie kontekstu ukazałoby fałsz ich nauczania. W tej publikacji:
|
czytamy:
|
tylko jeden werset dalej:
|
1 P 4,14-15
|
Chrześcijanie w I w. po Chr. cierpieli dla imienia Jezus i w tym imieniu wychwalali Boga. Towarzystwo Strażnica jednak przemilcza ten ważny aspekt. Czy ktoś słyszał, by Świadkowie Jehowy wychwalali Boga w tym imieniu?
Interlinia Vocatio:
1 P 4,14-15
![]() |
Po przemilczeniu z Listu św. Piotra wersetu 15 w cytowanej Strażnicy, Świadkowie Jehowy kontynuują:
|