"Cztery hebrajskie litery
oznaczające imię Boże" (cz.1)

15 grudnia 2015

str.10

zob. Tom 1, wyd.2006

str.324

JeHWaH (czyt.: Jehwa) - forma powstała ze złożenia samogłosek ze słowa „Imię” (hebr. sema) z JHWH. Żydzi zastępowali czasem tetragram określeniem „Imię”;

Wiemy tylko tyle, że imię Boże JHWH to tylko tetragram. Nie wiemy jak wypowiadano. Nie znamy samogłosek. Natomiast wiemy w jakim celu masoreci żydowscy dodali samogłoski do tetragramu. Oprócz już wymienionej formy JeHWaH, mamy jeszcze inne:

JeHoWaH (czyt.: Jehowa) - podstawiono samogłoski z imienia Adonaj (Pan) z przegłosem pierwszego „a” w „e”; Żydzi czytali jednak Adonaj (Pan) w miejscu występowania JHWH, na co wskazywały im samogłoski: e(a)-o-a; (por. broszura ŚJ „Imię Boże...” s. 7-8);

JeHoWiH (czyt.: Jehowi) - podstawiono samogłoski z imienia Elohim (Bóg); Żydzi jednak czytali Elohim (Bóg) w miejscu występowania JHWH (por. Strażnica Nr 20, 1966 s. 11);

powiększ

Źródło Wikipedia

Dlaczego Świadkowie Jehowy promują tylko jedną nazwę "imię Jehowa", a przemilczają: "imię Jehowi", "imię Jehwa" albo "imię Jehwi"? Przecież te słowa powstały tak samo jak Jehowa, w zależności jakie samogłoski były podstawiane do tetragramu יהוה.

Samogłoski dodane do tetragramu miały jeden cel. W tym miejscu należy przeczytać:

JeHoWaH - Pan

JeHoWiH - Bóg

JeHWaH - Imię

W tym przypadku:

zob. Tom 1, wyd.2006

str.324

Tetragram należy odczytać jako sema - "imię"

zob.

Imię JHWH to nie jedyne imię Boga:

Wróćmy do publikacji Świadków Jehowy Wnikliwe poznawanie Pism. Otóż Świadkowie Jehowy w samym środku pokazali różne zapisy tetragramu, natomiast w komentarzu używają słowa "Jehowa":

zob. Tom 1, wyd.2006

zob. str.324

Imię "Jehowa" jako takie nie istnieje. Jest to błędne odczytanie tetragramu wraz z występującą tam punktacją masorecką. Natomiast czytelnik publikacji Świadków Jehowy ma zapamiętać tylko to, że istnieje tetragram, a ma czytać "Jehowa" jako imię Boże. Temu ma służyć właśnie ten komentarz wokół zielonej ramki.

Podobnie też to wygląda w innych miejscach. Poniżej mamy tetragram wraz z punktacją masorecką (lewy obrazek), w środku tekst grecki wraz z tetragramem pisany po hebrajsku (jest to dowód na nieznajomość wymowy JHWH), a z prawej strony już stwierdzenie o usunięciu imienia Bożego:

str.324

Punktacja masorecka wskazuje, że w tym miejscu, gdzie jest tetragram JeHWaH należy przeczytać "imię" (hebr. sema). Ze względu na nieznajomość wymowy JHWH tłumacz musiał w tekście greckim Septuaginty przepisać hebrajskie litery (środkowa ilustracja). Prawa ilustracja pokazuje już "usunięte" imie Boże i zastąpione skróconą formą kyrios:

str.324

str.324

str.324

Świadkowie Jehowy nazywają to "ingerowaniem w tekst Biblii". Ukazują też fragment Septuaginty (papirus Fuad 266), w którym widzimy hebrajski tetragram.

str.324

Świadkowie Jehowy powołując się na Septuagintę z tamtego okresu (papirus Fuad 266) przemilczają fakt, iż starszy papirus Rylands 458 zamiast tetragramu ma słowo kyrios. Widać to jak na dłoni w tej publikacji:

Tom 2 wyd.2006

str.598 str.599

Najpierw wymieniają papirus Fuad 266 z tetragramem zapisanym hebrajskim pismem kwadratowym z I w. przed Chr., następnie wymieniają starszy papirus pod nazwą Rylands458 z II w. przed Chr. przemilczając występujący w miejsce tetragramu kyrios. Potem czytamy o "skórzanym zwoju" z końca I w. po Chr., w którym zapisano starohebrajski tetragram. Podobnie mamy też tutaj:

Tom 2 wyd.2006

str.485

A więc:

15 grudnia 2015

str.6

Cytaty występujące w Nowym Testamencie powołujące się na Stary Testament pochodziły z Septuaginty, w której zamiast tetragramu był kyrios. Mogły pochodzić z: Greek papirus 458 - II w. przed Chr.; 4QLXXLeva - I w. przed Chr.; 4QLXXNum - I w. przed Chr.; 4QLXXDeut - I w. przed Chr. Jak dotąd wśród odnalezionych najstarszych manuskryptów Nowego Testamentu nie było żadnego fragmentu imienia Bożego pisanego hebrajskim pismem kwadratowym.

Przykładem zafałszowania tekstu biblijnego w Przekładzie Nowego Świata (Biblia Świadków Jehowy), jest werset J 6, 45:

wyd.1997

str.1341

Jak widzimy, Świadkowie Jehowy wstawili słowo "Jehowa". Odnośnik odwołuje nas do tekstu w Księdze Izajasza. Skąd autor Nowego Testamentu czerpie cytat? Czy ma przed sobą tekst hebrajski czy może grecką Septuagintę? Najpierw zobaczmy do:

(za zgodą wydawcy) Vocatio

kod.gram. (1) (2) (3) (4) (oznaczenia)

jak czytać po hebrajsku

Iz 54, 13

str.913

Tekst hebrajski Księgi Izajasza ma JHWH. Sięgnijmy do przekładu wydanego przez Świadków Jehowy:

1 lutego 1998

str.32

Zapoznajmy się więc z oryginalnym greckim tekstem Biblii (lewa szpalta):

wyd.1985

Jak czytać po grecku

J 6, 45

str.434

Tekst grecki Nowego Testamentu nie pozostawia żadnych wątpliwości. Występuje tam słowo Bóg. Jako argument wstawienia słowa "Jehowa" powołano się na hebrajski przekład Nowego Testamentu jako pierwszy z roku 1599:

zob. wyd.1969 zob.

str.29

str.13

Dlaczego dla Świadków Jehowy ważniejszy jest jakiś przekład hebrajski z roku 1599, a nie sam tekst grecki Nowego Testamentu?

Tekst krytyczny Nestle-Aland i werset 45:

zob. zob. zob.

J 6, 45 str.267

(za zgodą wydawcy) Vocatio

(tab.kod.gram.)

wyd.1997

Jak czytać po grecku

J 6, 45

str.423

Cytat z Księgi Izajasza nie pochodzi z tekstu hebrajskiego (tam jest JHWH), lecz z greckiej Septuaginty:

zob.

Iz 54, 13

str.640

(za zgodą wydawcy) Vocatio (tab.kod.gram.)

(za zgodą wydawcy Vocatio)

Iz 54, 13

str.1430

Zobacz też:

Czy pisarze Nowego Testamentu "musieli" przepisywać Imię Boże z Septuaginty? Jan Lewandowski

zob. Tom 1, wyd.2006

str.324

Język grecki zawiera zarówno samogłoski i spółgłoski. Skoro wymowa imienia Bożego (יהוה) jest nieznana, to nie można było go zapisać po grecku. Mało tego, język grecki nie ma litery "H". Nie dziwi więc fakt, że w miejsce tetragramu (יהוה) zastąpiono skróconą formą greckiego słowa kyrios (κύριος). Jakie więc wrażenie ma odnieść czytelnik publikacji Świadków Jehowy? Imię Boże zostało usunięte! Natomiast sami Świadkowie Jehowy będą tymi, którzy będą to imię przywracać, ale już formie "Jehowa". Dotyczy to w szczególności Nowego Testamentu.