Adwentyści Dnia Siódmego
Jan Grodzicki/Zachariasz Łyko
"KOŚCIÓŁ DOGMATÓW i TRADYCJI"
"CO PAWEŁ MIAŁ NA MYŚLI, MÓWIĄC O „WYJŚCIU
Z CIAŁA I ZAMIESZKANIU U PANA”?"
Autor: Piotr Andryszczak, dodano: 2023-01-06
Kościół nie jest KOŚCIOŁEM DOGMATÓW I TRADYCJI. Kościół jest Owczarnią Chrystusa, a On jest jego Dobrym Pasterzem (J 10, 11n). Jezus umiłował swój Kościół, bo "wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić" (Ef 5, 25). Troszczy się o jego duchowe piękno, czyli o świętość, aby był bez skazy, zmarszczki i nieskalany (por. Ef 5, 27), by jako oblubienica ozdobiona w klejnoty dla swego Męża, Oblubienica Baranka (Ap 21, 2.9) wszedł na radosne gody w wieczne Jego królestwo (Ap 19, 8-9). Kościół jest Mistycznym Ciałem Chrystusa (por. 1 Kor 12).
Czy Adwentyści Dnia Siódmego odkryją, co św. Paweł miał na myśli?
Św. Paweł pisał o opuszczeniu (dusza) ciała w chwili śmierci i stanięciu przed Panem. Taka jest wiara chrześcijańska. Czy Adwentyści Dnia Siódmego chcą ukryć przed swoim czytelnikiem, własną, prywatną interpretacją Słowa Bożego? Chcą odebrać św. Pawłowi oraz Koryntianom wiarę, iż z chwilą śmierci nie będą oglądać Pana, lecz wpadną w stan nieświadomości?
Nikt niczego nie zakładał. Życie po śmierci wynika wprost z Pisma Świętego. O tym właśnie pisze św. Paweł. Doskonale wie, że śmierć (ciała) i opuszczenie (dusza), wiąże się z natychmiastowym oglądaniem Boga. Czy Adwentyści Dnia Siódmego liczą na to, że nie wiemy jaka była wiara Izraelitów za czasów Pana Jezusa i wcześniej?
Ze względu na założoną tezę przez Adwentystów Dnia Siódmego, iż rzekomo nie istnieje życie po śmierci (dusza), wiarę w życie pozagrobowe Izraelitów, Szawła jako faryzeusza oraz jako już wyznawcę Chrystusa, Adwentyści Dnia Siódmego swoją uwagę będą kierować w przyszłe zmartwychwstanie.
Obraz ziemskiego namiotu ma to do siebie, że namiot (ciało) można opuścić i stanąć w obliczu Pana. Św. Paweł pragnie przyodziać ten niebieski przybytek (ciało chwalebne po zmartwychwstaniu), ale nie wie, kiedy paruzja Chrystusa nastąpi. Natomiast pragnie opuścić swoje ciało, bo wie, że zaraz po śmierci stanie przed Chrystusem (wiara w życie pozagrobowe). Zobaczmy szerszy kontekst:
1 Kor 5, 1-9
Podobny tekst o opuszczeniu swego ciała (dusza) św. Paweł pisze w Liście do Filipian:
Flp 1, 21-26
Dlaczego śmierć jest zyskiem?
Flp 1, 21-24
Pewność życia po śmierci św. Paweł wyraził w swoich słowach ("pragnę odejść, a być z Chrystusem" Flp 1, 23; "i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana" 2 Kor 5, 8). Wiedział bowiem, że śmierć ciała nie pozbawi go oglądania Boga.