Powtórne przyjście Chrystusa

Autor: Piotr Andryszczak

Czy prawdą jest, iż Świadkowie Jehowy głoszą czystą, nieskażoną prawdę biblijną?

Świadkowie Jehowy uczyli początkowo, iż Jezus Chrystus powrócił na ziemię w sposób niewidzialny w roku 1874:

Nadszedł czas, by prawda biblijna zmieniła się i roztaczała inną woń:

Jak to się dzieje, że Świadkowie Jehowy tak badali biblijne proroctwa, że wyszły im dwie daty, rok 1874 i 1914. A co na to Biblia? Czyżby sam Ojciec wyjątkowo objawił Świadkom Jehowy czas powtórnego przyjścia swego Syna, najpierw w roku 1874, a potem w 1914? Zobaczmy, co Pismo Święte mówi nam o Jego przyjściu:

Mt 24,36 Biblia Tysiąclecia wy.IV

Hbr 9,28 Biblia Tysiąclecia wy.IV

Mt 24,42-44 Biblia Tysiąclecia wy.IV

Świadkowie Jehowy jednak się domyślili i podali daty. Mamy tutaj jednak problem. Otóż w tej publikacji przyznają:

W związku z tym nasuwają się pytania. Które daty okazały się błędne? Czy chodzi o lata 1874 i 1914? A jeśli tak, to kiedy okazały się błędne?

"Nieprawdą jest, że władza i królestwo Chrystusa zaczęły się w 1914 r. Apostołowie i Ewangeliści pisząc, już wtedy, nazywali Chrystusa Królem i Władcą: „A nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa” Jud 4. Patrz Dz 17:7, 5:31, Mt 28:18, 2:2, 21:4n., 27:11, 37, J 1:49, Ef 1:20n., Łk 11:20, 19:38, 1P 3:22, Ap 3:21. 2P 3:18 mówi o chwale niezmiennej Chrystusa, a nie od 1914 r.: „Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dni wieczności”; por. 2P 2:1, Flp 2:9."

"Nieprawidłowo interpretują 1Kor 15:24, 28 („Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu”, „Wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko”). Przekazanie królowania Ojcu nie oznacza zaprzestania królowania Chrystusa, które jest wieczne (patrz pkt 3), lecz oznacza kierunek przepływu daru (odkupienie i zbawienie ludzkości) od Syna do Ojca. Podobnie to, że Ojciec przekazał panowanie Synowi nie oznacza, że sam nie miał udziału w nim (Łk 10:22; por. Łk 22:29, Mt 11:27, J 5:22, 27). Poddanie w kategoriach Bożych, to nie poddanie ludzkie. Poddanie Chrystusa nie oznacza niższości Jego wobec Ojca, lecz bezgraniczne oddanie. To, że Jezus był poddany Maryi i Józefowi (Łk 2:51) nie oznacza, że był od nich niższy. Przeciwnie, jest On już wtedy dla nich Panem (Łk 1:43), Mesjaszem (Łk 2:11), Królem (Mt 2:2), Świętym (Łk 1:35), Synem Bożym (Łk 1:35), Bogiem (Mt 1:23)."

"1P 3:23 mówi: „On jest po prawicy Bożej, gdy poszedł do nieba, gdzie poddani Mu zostali aniołowie i Moce, i Potęgi”; por. Mt 28:18, Kol 1:13, Ef 5:5. „Teraz wszakże nie widzimy jeszcze, aby wszystko było Mu poddane” (Hbr 2:8), bo On zasiadając „po prawicy Boga” (Hbr 10:12) oczekuje „aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego” (Hbr 10:13), co nastąpi definitywnie przy końcu świata, gdy „nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc” 1Kor 15:24." (str.153-155)

Świadkowie Jehowy uczą, że grecki wyraz paruzja należy przetłumaczyć jako "obecność" (w domyśle oczywiście niewidzialną):

Skoro paruzja dot. Chrystusa oznacza "obecność", to Świadkowie Jehowy dalej w artykule twierdzą:

Nie jest prawdą, że Strażnica konsekwentnie przedstawia, "iż od roku 1914 Jezus jest obecny", ponieważ "szczery badacz proroctw biblijnych" może wyczytać w cytowanej już Strażnicy z 1 maja 1934 Nr 9, że Jezus był już obecny od roku 1874:

Wracając do znaczenia słowa "paruzja", Świadkowie Jehowy powołali się na Słownik grecko-polski Zofii Abramowiczówny w tej publikacji:

ale dziwnym trafem "zapomnieli" podać drugie znaczenie tego słowa

Jak widzimy, Świadkowie Jehowy podali z tego słownika tylko jedno z czterech znaczeń tego słowa, przemilczając znaczenie drugie tzn. "przybycie", które autorka odnosi między innymi do powtórnego przyjścia Chrystusa.

W poniższej Strażnicy cytują również ten sam słownik i podają dwa znaczenia:

przemilczając również, że chodzi o powtórne przyjście Chrystusa w Dniu Sądu Ostatecznego (zob. w słowniku Grecko - Polskim pod redakcją Zofii Abramowiczówny).

Świadkowie Jehowy powołują się też na inny słownik w:

Z publikacji Świadków Jehowy wiemy, że uczą oni o niewidzialnej "obecności" Chrystusa od roku 1914. Jaki więc cel miało Towarzystwo Strażnica powołując się na ten słownik? Czy autor myślał o niewidzialnej wizycie królów i cesarzy?

Tutaj mamy kolejny słownik:

Należy zauważyć, że cytat który przytaczają Świadkowie Jehowy, nic nie mówi o niewidzialności przybycia. Natomiast wynika z tej definicji również to, że najpierw Chrystus przybędzie (wraz z aniołami Mt 13,41; 24,31; 25,31) na Sąd Ostateczny i będzie obecny na tym Sądzie, by oddzielić owce od kozłów (Mt 25,32).

O widzialnej paruzji jest mowa w Starym Testamencie. Słowo parousia użyto w 2 Mch 8,12 na oznaczenie widzialnego, osobistego przybycia wodza Nikanora z wojskiem:

(za zgodą wydawcy) Vocatio

Jak czytać po grecku

2Mch 8,12

oraz w Jdt 10,18, gdzie oznacza widzialne przybycie Judyty wraz ze stu mężami (patrz w.17):

Jdt 10,17-18

Oto znaczenie słowa parousia w Nowym Testamencie:

(za zgodą wydawcy) Vocatio Wielki Słownik Grecko-Polski Vocatio

a w komentarzu KUL czytamy:

Mimo tego, że w Nowym Testamencie termin parousia dotyczy widzialnego powrotu Chrystusa na Sąd Ostateczny, Świadkowie Jehowy twierdzą:

Jeśli tak twierdzą Świadkowie Jehowy, to wizyty królów i cesarzy były niewidzialne dla oczu?

Mało tego, twierdzą, iż Apostołowie:

Apostołowie nie zdawali sobie sprawy, a Świadkowie Jehowy dzisiaj zdają sobie sprawę. Gdyby nie Świadkowie Jehowy nikt by się dowiedział, że Chrystus w roku 1914 stał się niewidzialnie obecny. A może uczą tak dlatego, bo nie wiedzą co zrobić z rokiem 1914, wszak uczyli w książce Nadszedł czas (wyd.ang.1907), że w tym roku nastąpi Armagedon (str.101), a przecież jak wiemy z ich publikacji, Chrystus już był w tym czasie obecny od roku 1874 (str.239) i to 15 lat po roku 1914.
Należy zadać też pytanie. Skoro Świadkowie Jehowy uczą, że Chrystus stał się obecny niewidzialnie dopiero w roku 1914, to gdzie był przed rokiem 1914?

Towarzystwo Strażnica głosiło prawdę biblijną, iż "znaki" z Mt 24,29-31; 13, 24-27; Łk 21,25-28 dowodzą "obecności" Chrystusa od roku 1914. Wydając swoje Biblie (PNŚ i Chrześcijańskie Pisma Greckie), na końcu Towarzystwo zamieszcza "Biblijne tematy do rozmów" (zob. i zob.). Jest to dostosowanie konkretnych wersetów biblijnych do interpretacji tej organizacji.

W tej Biblii Świadków Jehowy w rozdziale "Powrót Chrystusa" widzimy umieszczenie Mt 25,31 i Łk 21,25-32:

W roku 1994, w tej publikacji prawda biblijna ulega korekcie i przeniesiono "znaki" z Łk 21,25-32 na przyszłość:

W tej publikacji prawda biblijna ulega kolejnej korekcie i przeniesiono sądzenie z Mt 25,31 (owce i kozły) na przyszłość:

Oczywiście ma to swoje konsekwencje i w wydanym w roku 1997 PNŚ w Biblijnych tematach do rozmów, Świadkowie Jehowy usuwają już niepotrzebne wersety:

Porównajmy:

Świadkowie Jehowy ciągle podkreślają, że w Ewangeliach jest mowa o "obecności", a w swoich publikacjach są niekonsekwentni, bo piszą o "przyjściu" Chrystusa. Powinni się zdecydować na jedną opcję. Jeśli się tak upierają, że jedyną właściwą formą jest "obecność", a nie "przyjście", powinni pisać zawsze "Jezus jest obecny od roku 1914", a nie iż On "przyszedł", jak możemy przeczytać w tych publikacjach:

– przyszedł w roku 1914
– w roku 1918 przyszedł
– podczas Armagedonu przyjdzie

Coś się chyba rozpędzili Świadkowie Jehowy z tym przyjściem Chrystusa. Przypomnijmy, co mówi:

Hbr 9,28 Biblia Tysiąclecia wy.IV

Świadkowie Jehowy już zdążyli zmienić daty powrotu Chrystusa. W tej publikacji uczy się o dwóch powrotach: w roku 1914 i w Armagedonie. Rok 1918 poszedł w zapomnienie:

Tak jest obecnie:

Następcy Apostołów uczyli o widzialnym powrocie Chrystusa:

Didache 16,7:

Didache 16,7 po grecku:

Justyn Męczennik:

"Dialog z Żydem Tryfonem" I:14,8

Ta publikacja przyznaje, że Justyn Męczennik (ur. 100), Ireneusz (ur. 130-140), Tertulian (ur. 155), Hipolit (ur. przed 170) nauczali o widzialnym powrocie Chrystusa:

(za zgodą wydawcy) Vocatio

(tab.kod.gram.)

Jak czytać po grecku

Ap 1,7

Ap 22,20

zobacz też:

POWRÓT PANA Włodzimierz Bednarski

"Paruzja" według Strażnicy Piotr Andryszczak