'O nieomylnym nauczaniu biskupa Rzymu'
(cz.2)
Autor: Piotr Andryszczak, dodano: 2015-10-02
Oświadczenie to nie pozostaje w całkowitej sprzeczności ze Słowem Bożym i stąd nie jest błędne z prostej przyczyny. Dogmat nie mówi o tym, że Maryja została wzięta do nieba z "ciałem i krwią" (semityzm), a więc z ciałem ziemskim podlegającym prawom natury, lecz została wzięta "z duszą i ciałem", a więc z ciałem przemienionym, chwalebnym (por. Flp 3, 21; 1 Kor 15, 53). Świadkowie Jehowy albo tego nie wiedzą, albo świadomie wprowadzają czytelników w błąd.
"ŚJ nie negują bycia w niebie Matki Pana, bo piszą, że
„została wskrzeszona do nieśmiertelnego życia w niebie jako stworzenie duchowe
(...) przebywając teraz z Jehową Bogiem i Jezusem Chrystusem!” (Strażnica Nr 22,
1994 s. 31), lecz wyznaczali różne daty dotyczące Jej wniebowzięcia (tzn. Jej
ducha bez ciała, które „powróciło do prochu” jw.). Russell i Rutherford głosili,
że nastąpiło to w 1878 r. („Dokonana Tajemnica” s. 139; „Świadkowie Jehowy -
głosiciele...” s. 632). Dziś uczą, że nastąpiło to w 1918 r. (Strażnica Nr 9,
1993 s. 13), choć mówiono też o 1914 r. („Będziesz mógł żyć...” s. 173).
Ciekawe, że atakując naukę katolicką w 1923 r. w „Bitwa na niebie...” (s. 7)
pisali: „O wzięciu Maryi Panny do nieba oznajmiono w r. 813”. Dziś ŚJ zawsze
sugerują, że Kościół o wniebowzięciu Maryi zaczął nauczać od 1950 r. Raz jeden
Strażnica Rok XCIX [1978] Nr 12 s. 14 podała: „Od setek lat
katolicy świętują wniebowzięcie Marii w dniu 15 sierpnia”. Powołując się na 1Kor
15:50 („ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego”) ŚJ nie rozumieją, że
mowa w nim jest o tzw. śmiertelnym i grzesznym ciele żyjącym według zmysłów, a
nie według ducha (Rz 8:13). Maryja Wniebowzięta posiada ciało chwalebne podobne
do Syna (por. Flp 3:21). Matka Boża została wzięta do nieba w ciele uwielbionym,
nie podlegającym prawom natury (1Kor 15:53). Taką Ją ukazuje Ap 12:1. Nie nazywa
Jej ten werset „duszą” (jak np. Ap 6:9), lecz „Niewiastą”, tak jak w Ap 12:4.
Czyli tym samym słowem „Niewiasta” nazwana jest rodząca na ziemi Jezusa (Ap
12:4) i „na niebie (...) obleczona w słońce” Ap 12:1. Ciekawe, który tekst NT
mówi ŚJ to, że konkretnie Maryja jest w niebie. Skąd Strażnica Nr
22, 1994 s. 31 o tym wie?"
Zobacz więcej:
MARYJA
Włodzimierz Bednarski (pkt.
17.9.)
|
|
Błędne założenia
Zanim jednak cokolwiek powie się na ten temat, należy rozprawić się z pewnymi błędnymi założeniami (assumptions) związanymi z Wniebowzięciem (Assumption). Pierwsze założenie dotyczy samego słowa wniebowzięcie (assumption). Wielu katolików zakłada, że ludzie właściwie pojmują, co Kościół rozumie przez to słowo, podczas gdy w rzeczywistości często jest inaczej. W tym kontekście angielskie słowo assumption ma inne znaczenie niż słowo normalnie występujące we współczesnym języku angielskim, które oznacza twierdzenie przyjmowane bez sprawdzenia lub dowodu. Tutaj wspomniane słowo assumption można by przetłumaczyć na język polski jako podnosić (ang. to take up), a odnosi się ono do Maryi, która została „podniesiona” przez Boga wraz z ciałem i duszą do nieba.
Ostatnie zdanie wymaga podkreślenia. Mowa tu o Wniebowzięciu Maryi, nie zaś o Jej Wniebowstąpieniu. Chrystus wstąpił do nieba, natomiast Najświętsza Maryja Panna została wzięta do nieba. Innymi słowy, w odróżnieniu od swojego Syna Jezusa, Maryja nie „wstąpiła własną mocą” do nieba – że tak powiem – lecz została wzięta do nieba dzięki ingerencji mocy Boga. Tak więc Wniebowzięcie Maryi jest czymś, co zrobił dla niej Bóg, podobnie jak Jej Niepokalane Poczęcie i Dziewicze Macierzyństwo, a nie czymś, czego dokonała sama. Jest to działanie zbawczej mocy Chrystusa wobec Matki Bożej.
Kolejnym błędnym założeniem przyjmowanym czasem przez ludzi jest przypuszczenie, że Wniebowzięcie oznacza, iż Matka Boska nigdy nie umarła. Tak naprawdę doktryna ta mówi jedynie, że „po zakończeniu ziemskiego życia [Maryja zawsze Dziewica] z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej”, a nie że w ogóle nie doświadczyła ona śmierci. Niektórzy teologowie przekonywali (słusznie czy nie), że Maryja nie umarła, ale sam dogmat tego nie głosi.
Dogmat o Wniebowzięciu oznacza, że Najświętsza Maryja Panna doświadcza teraz w niebie owej jedności chwalebnego ciała i duszy, którą cieszy się Jej Syn. Nie jest Ona bezcielesnym duchem, lecz pełną osobą ludzką, ciałem i duszą, materią i duchem, oraz panuje wraz z Chrystusem.
Świadkowie Jehowy o sobie:
Łk 10, 16
|
J 14, 15-16
|
J 14, 25-26
|