Imię Boże w Bibliach katolickich
(cz.6)

"Nie wykluczało to stosowania imienia Jahwe poza liturgią. Stosowali je niektórzy chrześcijanie pierwszych wieków (patrz broszura ŚJ „Imię Boże...” s. 7 lub komentarz KUL do Wj s. 303, rozdz. Imię Boże Jahwe), stosuje się je i dziś. Kilkutomowa Biblia Poznańska (wyd. I, 1974-1975 i wyd. II, 1982-1987), która nie służy liturgii, zamieszcza również imię Jahwe wszędzie, gdzie w tekście hebrajskim występuje tetragram JHWH. Komentarze do ST, które zawierają tekst biblijny, wydawane przez KUL od 1961 r. do dziś, też zawierają imię Jahwe (patrz też komentarz KUL do Księgi Wyjścia, rozdz. Imię Boże Jahwe). Kilkakrotnie również wydawano dodruk II wydania Biblii Tysiąclecia. W latach 1991-1994 ukazało się III wydanie (dodruk w 1999), a w 2003 roku IV wydanie Biblii Poznańskiej (dodruk 2004, 2009, 2013, 2014). Od 1992 roku rozpoczęto wydawanie wielotomowej Biblii Lubelskiej, a w 1997 roku ukazała się Biblia Warszawsko-Praska bp. K. Romaniuka. Wydano też później specjalne jednotomowe edycje Biblii Poznańskiej (wyd. I, 1998, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014). W tych przekładach w ST użyto imienia Jahwe (por. „Prowadzenie rozmów...” s. 116, które potwierdza to mówiąc o BP i komentarz KUL). W 2006 roku rozpoczęto wydawać wielotomowy „Nowy Komentarz Biblijny” (Edycja św. Pawła), który zawiera tekst Biblii, a w nim nie imię Jahwe, ale jak w hebrajskim oryginale tetragram JHWH. Prócz tego w tomie dotyczącym Księgi Wyjścia (2009) znajduje się specjalny dodatek o tekście Wj 3:13-15, omawiający „problem pochodzenia i etymologii imienia JHWH” (s. 669). W latach 2008-2010 wydano też Pismo Św. w kilku tomach z tzw. Prymasowskiej Serii Biblijnej (wyd. Vocatio). Jest to przekład interlinearny (międzywierszowy), który również oddaje imię Boga poprzez hebrajski tetragram JHWH. Ukazało się też wiele publikacji i książek o tematyce religijnej, w których imię Jahwe widnieje (np. „Encyklopedia Katolicka” t. 7, hasło: Jahwe; słowniki biblijne i teologiczne wymienione w „Bibliografii”).
O imieniu Jahwe uczy nawet, w dziale dla dzieci, „Rycerz Niepokalanej” (Nr 2, 1987, art. Jahwe, Bóg Ojców). Zaś dwumiesięcznik „Communio” (Nr 1, 1994), zatytułowany „Imię Boga”, poświęca aż 114 stron zagadnieniom związanym z imieniem Jahwe. Każdy katolik powinien znać to hebrajskie imię Boga, bo „Katechizm Kościoła Katolickiego” (pkt 206, 210) uczy o nim.
Jak widać, nie chęć zatajenia imienia, nie ŚJ, ale nawiązanie do 2000-letniej Tradycji Apostolskiej jest powodem nie przywiązywania przesadnej wagi do imienia Jahwe. Nie w liczbie występowania tetragramu jest nasze zbawienie, lecz w osobie Jezusa, o którym Dz 4:12 mówią: „I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni”." (str.194)